του Ζαχαρία Ζούπη
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προβάλουν συχνά την ανάγκη ενός προοδευτικού μετώπου. Δεν καταλαβαίνω, ως τι το προβάλουν άραγε αυτό το αίτημα; Θεωρούν μήπως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί εξ ορισμού προοδευτική δύναμη και ψάχνει και για άλλες και βασικά το ΚΙΝΑΛ; Από που απορρέει αυτή η σιγουριά ;
Πόσο προδευτικό είναι άραγε το να μεταχειρίζεσαι ανθρώπους όπως τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στο κολαστήριο της Μόρια; Πόσο προδευτικό είναι να μιλάς θεωρητικά για διαχωρισμό Εκκλησίας - Κράτους και να μετατρέπεις αυτή την θέση απλά στον τρόπο πληρωμής των κληρικών, ώστε να τρέξεις να ανακοινώσεις αγχωμένα διορισμούς κι άλλους διορισμούς; Πόσο προοδευτικό είναι να υιοθετείς την σταλινική τακτική του « εχθρού του λαού » γεμίζοντας λάσπη τον τόπο, ενοχοποιώντας πολιτικούς αντιπάλους με το έτσι θέλω από την μία και να βαφτίζεις την μισή Ελλάδα ως ακροδεξιούς, ενώ συγκυβερνάς με κόμμα της Ακροδεξιάς; Πόσο προοδευτικό είναι να είσαι η βασική έκφραση του λαικισμού, της ψευδολογίας και του τυχοδιωκτισμού στην εποχή της κρίσης;
Πόσο προοδευτικό είναι να παίζεις επικίνδυνα παιχνίδια με την Δικαιοσύνη, το Κράτος Δικαίου και τις Ανεξάρτητες Αρχές; Πόσο προοδευτικό είναι να δέχεσαι δημόσια ότι συζητούσες ακόμα και την επιβολή πραξικοπήματος το 2015 , ανάλογα με την τροπή που θα έπαιρναν οι εξελίξεις; Πόσο προοδευτικός είναι ο πολιτικός πολιτισμός ενός Πολάκη; Πόσο προοδευτικό είναι το « να βάλουμε μερικούς στην φυλακή αν θέλουμε να κερδίσουμε εκλογές» ; Πόσο προοδευτικό είναινα αρνείσαι την ψήφο στους Έλληνες στο εξωτερικό, ακόμα και όσων έφυγαν τα τελευταια χρόνια προς αναζήτηση εργασίας; Πόσο προοδευτικό είναι να αρνείσαι ακόμα και σήμερα να μπορεί να μπει έστω στην ατζέντα της Συνταγματικής Αναθεώρησης η δυνατότητα ίδρυσης μη Κρατικών Πανεπιστημίων; Πόσο προοδευτικό είναι να έχεις καταδικάσει την μισή Ελλάδα να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές και την Οικονομία σε αργό θάνατο; Πόσο προοδευτικό είναι αντί να δίνεις κίνητρα για δημιουργία και Ανάπτυξη, να εκπαιδεύεις πολίτες στο να ζουν με επιδοματάκια;
Ας κοιτάξουν επομένως τον εαυτό τους στον καθρέπτη – αν μπορούν ζαλισμένοι από την ηδονή της εξουσίας – πριν μιλήσουν και κουνήσουν το δάκτυλο προς την πλευρά άλλων δυνάμεων και βασικά το ΚΙΝΑΛ. Κάθε τι άλλο είναι τουλάχιστον αλλαζονικό και υποκριτικό. Είναι πριν απ΄όλα προσπάθεια να ψαρέψει στα θολά νερά, συμπιέζοντας το ΚΙΝΑΛ. Η χώρα έχει την ανάγκη μιας νέας, ισχυρής, σύγχρονης, πραγματικά ευρωπαικής σοσιαλδημοκρατίας , αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει θέση σ΄αυτην, τουλάχιστον όπως ειναι σήμερα.
Γι αυτό και ας μην φοβούνται την βαρειά ήττα που θα υποστούν. Έτσι γίνεται στις Δημοκρατίες αν δε το έχουν κατανοήσει ακόμα. Ας μην οδεύουν προς αυτή δείχνοντας το αποκρουστικό ιδελογικό και πολιτικό DNA τους, διανθισμένο με ρητορική μίσους και διαχωρισμών. Ας μην ελπίζουν δε, ότι ως Αντιπολίτευση και σε συνθήκες κανονικότητας μπορεί να κάνουν και να λένε ότι και το 2010-2014 στις πλατείες. Δεν θα πείθουν κανένα αν το επιχειρήσουν και πάλι. Ποιος θα μπορεί αν ξεχάσει ότι ως Κυβέρνηση αποτέλεσαν την πλέον μνημονιακή Κυβέρνηση της κρίσης, που δεν δίστασαν να εκχωρίσουν όλη την δημόσια περιουσία για 100 χρόνια, την πλέον φιλική προς το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και την πιο φιλοαμερικανική Κυβέρνηση της Αντιπολίτευσης;
Ας το ξανασκεφτούν λοιπόν. Γιατί μετά την ήττα τους, όλα θα είναι διαφορετικά. Θα το νιώσουν σύντομα ... Απογυμνωμένοι ιδεολογικά, ενοχοποιημένοι για όσα υπέστη η χώρα, απαξιωμένοι ...
