Καμιά φορά η διαφορά είναι τέτοια που διαλέγεις αντίπαλο. Στο μπάσκετ και στους ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων το βλέπουμε αρκετά συχνά – αν και η Εθνική έχει «καεί» κάποιες φορές από τις επιλογές της. Στο ποδόσφαιρο πάλι το βλέπουμε σπανιότερα κι οπωσδήποτε με πιο έμμεσο τρόπο.
Για παράδειγμα, από το Σάββατο το βράδυ που ο «Θρύλος» πέρασε νικηφόρα κι από την Βέροια η αίσθηση ανωτερότητας είναι τέτοια που οι περισσότεροι γαύροι ασχολούνται με ποιο αποτέλεσμα συμφέρει τον Ολυμπιακό στο «αθηναϊκό ντέρμπι».
Να νικήσει η ΑΕΚ για να περάσει στην βαθμολογία τον «βάζελο». Να κερδίσει ο ΠΑΟ (με βαριά καρδιά) για να τελειώνουν οι υπόλοιποι; Ή μήπως ισοπαλία για να αυξηθεί η διαφορά κι από τους δύο κι ίσως να μπει σφήνα ανάμεσα τους ο Πανιώνιος;
Σοβαρά τα πράγματα. Προβλήματα που μπορείς να τα αντιμετωπίσεις μόνο αν έχεις λυμένα τα δικά σου. Όπως ο Τσίπρας ας πούμε για τον οποίον μέχρι ολοσέλιδα ρεπορτάζ διαβάζουμε για το γιατί «ψηφίζει» Μεϊμαράκη κι όχι Κυριάκο, Άδωνη ή Τζίτζι. Όταν κερδίζεις τα παιχνίδια το ένα μετά το άλλο έχεις την πολυτέλεια να ασχοληθείς και το ποιος (μπορεί να ) είναι δεύτερος. Και να προτιμήσεις φυσικά αυτόν που δεν πιστεύεις ότι μπορεί ποτέ να σε απειλήσει.
Βέβαια η πολιτική είναι πιο ορθολογικό σπορ – υποτίθεται τουλάχιστον. Γι’ αυτό και το Μέγαρο Μαξίμου ευνοεί επανεκλογή Μεϊμαράκη. Τον κέρδισα, γνωστό το στυλ του παιχνιδιού του, την ομάδα του «την έχω», ε, αυτόν θέλω. Στο ποδόσφαιρο κυριαρχεί το συναίσθημα. Κι αν η λογική του «γαύρου» θα έπρεπε να λέει ΑΕΚ, που μόλις πρόσφατα της έριξες τεσσάρα επιεικώς, το θυμικό λέει ότι αν δεν κερδίσεις το «τριφύλλι» πρωτάθλημα δεν ευχαριστιέσαι. Από την άλλη πλευρά πάλι είτε κερδίσεις τον ΠΑΟ στην Λεωφόρο σε δυο αγωνιστικές και είναι δεύτερος, είτε τρίτος στη βαθμολογία η ηδονή ίδια θα είναι. Πόσο μάλλον αν συνεχίζεις τις επιτυχίες στην Ευρώπη. Αν και υπάρχει κι άλλη μια μικρή διαφορά. Ο ΠΑΟ νεκρός ήλθε και σου έριξε τρία μέσα στο «Καραϊσκάκη» πρόπερσι. Ο Μεϊμαράκης πείθει κανέναν ότι μπορεί να πετύχει αντίστοιχο άθλο;
Αναγνώστης Κέντρος
