Όσο η εκκλησία, εδώ και αιώνες, δεν μπορεί να καταλήξει στη συζήτηση περί του φύλου των αγγέλων,
άλλο τόσο και οι Ολυμπιακοί ανά την υφήλιο δεν μπορούν εδώ και μια δεκαπενταετία να καταλήξουν στο τι φταίει και στο μπάσκετ ο Παναθηναϊκός έχει γίνει κάτι σαν τους Γερμανούς στο ποδόσφαιρο, που στο τέλος πάντα νικούν.
Βέβαια, όταν διεκδικείς το αλάθητο του Πάπα – ακόμα κι αν είσαι Ορθόδοξος – δεν έχεις πρόβλημα να διεκδικήσεις το αλάθητο της άποψής σου για μια σειρά από θέματα τα οποία θεωρητικά δεν σε αφορούν. Για την μοιχεία και τον πολιτικό γάμο αργότερα, την ονοματοδοσία και το σύμφωνο συμβίωσης πιο πρόσφατα,εσχάτως το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού ως προς το φύλο. Είναι ζήτημα πίστης. Πίστης, ότι αφού εκπροσωπείς στην πιο αυθεντική μορφή του τον Θεό, δεν μπορεί παρά να έχεις δίκιο σε όλα. Και αν η Λίζα, η Νταίζη ή η Μπέμπα Μπλάνς είναι συνηθισμένα ψευδώνυμα που λέγεται ότι ακούγονται στην Ιερά Σύνοδο, αυτό διαψεύδεται και όποιος το επικαλείται ως γεγονός, αφορίζεται ή εγκαλείται με εξώδικο, όπως ο Ραγκούσης. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Είναι η πίστη που καθορίζει άλλωστε και την σκέψη του λαού του Θρύλου. Αφού το «Θρύλε, Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου» αποτελεί το «Πιστεύω» των απανταχού ανά την υφήλιο γαύρων, δεν μπορεί να υπάρχει λογική εξήγηση για την επί δεκαπενταετία κυριαρχία του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ. Κάτι μεταφυσικό, κάτι σατανικό συμβαίνει. Ο Αντίχριστος έχει βάλει το χέρι του. Κι αυτός ο Οξαποδώ συνήθως φοράει γκρι και σφυρίζει ανάποδα τα τελευταία δευτερόλεπτα. Όπως έγινε και προχθές στο ΣΕΦ. Όπου όντως δεν σφυρίχτηκε ένα καταφανέστατο φάουλ που θα έδινε πιθανότατα στον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να πάει το ματς στην παράταση. Αλλά το γεγονός ότι τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη ο Θρύλος προηγείτο με 9 πόντους και κατάφερε να χάσει, αποτελεί ...τεχνική λεπτομέρεια.
Στην Εκκλησία μπορεί να ετοιμάζονται για ολονυκτίες (δεν είναι καιρός για λαοσυνάξεις...) και ο κόσμος του Ολυμπιακού μπορεί να θυμάται τα λαϊκά δικαστήρια που έδιωξαν τον Μπαρτζιώτα, τον πρώτο έλληνα προπονητή που κατέκτησε με τον Θρύλο το Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν έχει σημασία αν έχουν δίκιο ή άδικο. Σημασία έχει ότι και οι δυο πιστεύουν ότι έχουν δίκαιο.
Αναγνώστης Κέντρος
