R.I.P. Μάνο Μανωλάκο

manolakos averof mixaloliakos

Ήταν ένας σκληρός ιδεολογικός και πολιτικός αντίπαλος. Ο αντιπρόεδρος της ΟΝΝΕΔ επί προεδρίας Βασίλη Μιχαλολιάκου, όταν πρόεδρος της ΝΔ ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, εθεωρείτο για όσους κινούνταν στο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς –ούτε λίγο ούτε πολύ – σχεδόν «φασίστας». Δεν ήταν. Κι ας παραβρέθηκε το 1999 στην κηδεία του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου – ακραία προσωπική του επιλογή που στοίχισε τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία επί Κώστα Καραμανλή.

Ο Μάνος Μανωλάκος, που έφυγε από τη ζωή αναπάντεχα και πρόωρα, βρέθηκε χθες νεκρός μέσα στο φαρμακείο του, ήταν αυτό που έλεγαν ακόμη και σφοδροί ιδεολογικοί του αντίπαλοι «ιδεομάχος». Πίστευε και αγωνιζόταν με πάθος για τα πιστεύω του. Ακραίος πολλές φορές, αλλά ανιδιοτελής. Άλλωστε, μετά τη διαγραφή του και ενώ το κόμμα του κυβέρνησε μόνο του λίγο αργότερα μια πενταετία και συγκυβέρνησε για άλλα τρία χρόνια, ενώ ήταν μορφωμένος και είχε μια σημαντική διαδρομή και αποδοχή στην παράταξή του, δεν διεκδίκησε κανένα αξίωμα. Προτίμησε να μείνει στη γωνία του, στο φαρμακείο του κάπου στα Εξάρχεια (!) και με ήσυχη τη συνείδησή του να παρακολουθεί «παιδιά του» από την εποχή της ΟΝΝΕΔ να ανεβαίνουν καλπάζοντας τα σκαλιά της εξουσίας.

Rest in peace, μεγάλε αντίπαλε. Ακροδεξιέ Μάνο…


ΥΓ
Θα το γράψω κι ας ξέρω ότι πολλούς θα ενοχλήσω: Ο άλλοτε πρόεδρός του στην ΟΝΝΕΔ, ο πρώην δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος μου είχε πει κάποτε για τον επίσης πρόωρα εκλιπόντα γραμματέα της πανίσχυρης σπουδάζουσας της ΚΝΕ, της ΠΣΚ, Τριαντάφυλλο Δραβαλιάρη, ότι έφυγε ένας αυθεντικός εκφραστής της εποχής των αγώνων. Νεότερος όλων, αλλά όχι κανένα παιδάκι πια, κάθομαι σε μια απόσταση και τους βλέπω.
Ο Τριαντάφυλλος, ο Ντάφυ των φοιτητικών μας χρόνων, που έμεινε μέχρι τέλους δημοσιογράφος. Ο Μανωλάκος, ο ακροδεξιός «Κένταυρος» της ίδιας περίπου εποχής, που έμεινε στο ταπεινό του μαγαζί…

eep logo