Πώς θα μετατραπεί ο Πειραιάς σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο

rakintzis leandros

Του Λέανδρου Ρακιντζή*

Στο πλαίσιο προσπαθειών για την ανάπτυξη του Πειραιά, ως διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου δεν αρκεί μόνον η εγκατάσταση σ’ αυτόν των κεντρικών γραφείων ναυτιλιακών επιχειρήσεων.

Αλλά απαιτείται και η δημιουργία ενός πλέγματος (cluster) παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών στη ναυτιλία, όπως ναυλομεσιτικές, ναυτοασφαλιστικές, χρηματοδοτικές, ναυπηγοεπισκευαστικές, εφοδιασμού πλοίων, νομικών παροχών και άλλες βοηθητικές για τη ναυτιλία υπηρεσίες.
Λίγο πολύ οι υπηρεσίες αυτές υπάρχουν στον Πειραιά και λειτουργούν ικανοποιητικά παρέχουσες σημαντικό έργο, αναμένεται δε λόγω Βrexit και τρομοκρατίας κάποιες συναφείς επιχειρήσεις να μεταφερθούν από το Λονδίνο στην Ελλάδα.

Ο ρόλος της διαιτησίας
Οι ασχολούμενοι με τη ναυτιλία έλυναν σχεδόν πάντοτε τις διαφορές τους με διαιτησία, κυρίως, επειδή η ναυτιλία έχει διεθνή χαρακτήρα. Και ως εκ τούτου δημιουργούνται οι προϋποθέσεις απομάκρυνσης από τα εθνικά δίκαια και τα αντίστοιχα κρατικά δικαστήρια. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ναυτικές διαιτησίες διεξάγονται στο Λονδίνο και αποκλειστικά σχεδόν εκείνες που αφορούν ελληνικά εφοπλιστικά συμφέροντα, για πολλούς λόγους κυρίως γιατί τα αντισυμβαλλόμενα συμφέροντα επιβάλλουν στους Έλληνες εφοπλιστές διαιτησία Λονδίνου, αλλά και διότι οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν παραδοσιακή επιφυλακτικότητα απέναντι στους ελληνικούς θεσμούς λόγω και της έλλειψης, οικονομικά και θεσμικά κέντρου.
Με την ίδρυση το 2005 του σωματείου "Ένωση για τη Ναυτική Διαιτησία" έχει αναληφθεί μια σοβαρή προσπάθεια στο να γίνει ο Πειραιάς ένα εναλλακτικό κέντρο διεξαγωγής ναυτικών διαιτησιών και διαμεσολαβήσεων.
Εκτός από τα οφέλη για την εθνική οικονομία και την εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος για αυτούς που προσφεύγουν στη διαιτησία Πειραιά θα προκύψει γενικότερο όφελος για τη χώρα από την αναβάθμιση του κύρους διεθνώς. Θα βοηθήσει, ακόμη, να καταστεί ο Πειραιάς διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, που δεν νοείται χωρίς τη δυνατότητα διεξαγωγής διεθνών ναυτικών διαιτησιών, που δεν μπορούν να εκτελέσουν οι υπάρχουσες θεσμικές διαιτησίες.
Και αυτό επειδή σ’ αυτές εφαρμόζονται οι διατάξεις της Πολιτικής Δικονομίας και των διαταγμάτων, που διέπουν τη λειτουργία τους και διεξάγονται υποχρεωτικά στην ελληνική γλώσσα, πράγματα πού αποτελούν φραγμό για τη διεθνή αποδοχή. Ήδη όμως με τούς κανόνες ναυτικής διαιτησίας, τον πρότυπο νόμο UNCITRAL για τη διεθνή εμπορική διαιτησία, που κυρώθηκε με τον ν.2735\1999, που εφαρμόζονται στις διαιτησίες υπό την αιγίδα της Ένωσης για τη ναυτική διαιτησία, οι διαιτησίες αυτές μολονότι μπορούν να διεξαχθούν στον Πειραιά δεν υπάγονται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Οι διάδικοι, δηλαδή, μπορούν ελεύθερα να ορίζουν τον διαιτητή, να επιλέγουν δικηγόρους, να επιλέγουν τη γλώσσα διεξαγωγής της διαιτησίας το εφαρμοστέο ουσιαστικό δίκαιο και τον τόπο διεξαγωγής της. Αν το επιθυμούν ή διαφωνούν μεταξύ τους για την επιλογή του μοναδικού η τρίτου διαιτητή, τότε ο Πρόεδρος της Ένωσης τον επιλέγει από τον κατάλογο των μελών της. Εκείνο όμως που καθιστά τη διαιτησία υπό την αιγίδα της Ένωσης ιδιαίτερα ελκυστική είναι η ταχύτητα διεξαγωγής της διαδικασίας και το ανταγωνιστικό κόστος, που είναι σημαντικά κατώτερο από τα άλλα γνωστά κέντρα διαιτησίας. Εφόσον αναπτυχθεί η ναυτική διαιτησία και η ναυτική διαμεσολάβηση στον Πειραιά και προσεχθεί ιδιαίτερα η δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση τότε θα εξελιχθεί ο Πειραιάς σαν ένα πολύ αξιόλογο πλήρες ναυτιλιακό κέντρο.

* Ο κ. Λέανδρος Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης Ε.Τ., πρώην Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης

από το capital.gr

eep logo