Του Λεωνίδα Κουτρουμάνου
Είναι χρονιά που θα διεξαχθούν όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις μαζί: Δημοτικές, Περιφερειακές, Ευρωεκλογές και Εθνικές. Το 2019 είναι με βεβαιότητα ένα... εκλογικό έτος. Και μέσα σε αυτή την εκλογολαγνεία, ένας σημαντικός αριθμός συμπολιτών μας αποκτά ένα κάπως ιδιώνυμο χαρακτηριστικό: Του υποψηφίου!
Υποψήφιοι για τα πάντα… Για την δημοτική ενότητα, για την δημοτική κοινότητα, για την περιφερειακή κοινότητα, για την Ευρωβουλή, για την δικιά μας την Βουλή. Ασφαλώς και όσο πλησιάζουμε στην ημερομηνία των εκλογών τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων θα φορτωθούν με τα φυλλάδια των υποψηφίων αλλά όχι όσο σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Όμως τούτες οι εκλογές και πιθανώς και οι επόμενες εφεξής δεν έχουν μπαλκόνια. Δεν έχουν σημαιάκια ούτε πολλές αφίσες και ντουντούκες.
Έχουν αιτήματα φιλίας, πολλά αιτήματα φιλίας. Και εκεί που έχεις «x» φίλους στο facebook και έναν μέσο ρυθμό αιτημάτων φιλίας, ξαφνικά κάθε μέρα «αποκτάς» νέους φίλους που δεν τους ξέρεις, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Μόλις όμως μπεις στο προφίλ τους καταλαβαίνεις. ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ. Και κάθε μέρα το φαινόμενο πολλαπλασιάζεται, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές τα αιτήματα φιλίας καταφθάνουν κατά ριπάς! Ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης μεταλλάσσεται σε ένα μέσο εκλογικής δικτύωσης με αποτέλεσμα οι δημοσιεύσεις να αφορούν κυρίως τις καθημερινές κινήσεις των υποψηφίων. Ασφαλώς ο καθένας μας μπορεί απλά να διαγράψει όλα αυτά τα αιτήματα φιλίας. Κανείς δεν δεσμεύεται να αποδεχτεί αιτήματα φιλίας ειδικού σκοπού. Είναι όμως καταφανές ότι όπως όλα, έτσι και ο εκλογικός αγώνας άλλαξε. Η....εκλογική κυβερνοπροβολή αποτελεί πια κορυφαίο εργαλείο στα χέρια των επίδοξων τοπικών και κεντρικών αιρετών αρχόντων. Εκδηλώσεις, επισκέψεις, δραστηριότητα, εκφώνηση ομιλιών, όλα πλέον ποστάρονται. Δείχνει αυτό το μέσο να μπορεί να υπερκεράσει ακόμα και την αυτοκράτειρα της προβολής, την τηλεόραση. Το «γυαλί» υποχωρεί, το «like» θα είναι το εκλογικό μέτρο των εκλογών που έρχονται.
Είναι επίμεμπτο; Σαφώς και όχι. Το δικαίωμα του καθενός στο εκλέγεσθαι είναι συνταγματικά και νομικά κατοχυρωμένο και θεσμοθετημένο. Ο τρόπος ανάδειξης των υποψηφίων όμως αποτελεί σημείο των καιρών. Ο Έλληνας ψηφοφόρος τείνει να μην ακούει πια, προτιμά να βλέπει και να εκδηλώνει την ευαρέσκεια ή δυσαρέσκεια του με ένα κίτρινο χεράκι (like). Στο ερώτημα του εάν αποδέχεται τα αιτήματα φιλίας ή τα διαγράφει, η απάντηση δεν μπορεί να είναι γενικευμένη. Αίσθηση του γράφοντος είναι ότι ασφαλώς και τα αποδέχεται. Τούτο καθώς, στις επόμενες εκλογές ο σημερινός ψηφοφόρος μπορεί να θελήσει να κατέλθει εκείνος στον εκλογικό στίβο ως υποψήφιος. Το votebook του θα είναι ήδη χτισμένο.
