Η μεσαία τάξη για τους πολιτικούς είναι σαν τη μνηστή που όλοι της τάζουν γάμο...

korkidis vasilis 2

του Βασίλη Κορκίδη

...αλλά δεν τη παντρεύεται κανείς!

Χαίρομαι που η μεσαία τάξη και οι μικρομεσαίοι της αγοράς είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των προεκλογικών πολιτικών συζητήσεων, αλλά θα χαρώ πολύ περισσότερο, εάν παραμείνουν στο επίκεντρο της προσοχής των πολιτικών κομμάτων μετεκλογικά και μόνιμα. Είναι άλλωστε γεγονός πως όλοι, μας θυμούνται πριν τις εθνικές εκλογές και μας ξεχνούν αμέσως μετά. Λέγεται μάλιστα πως η μεσαία τάξη για τους πολιτικούς, είναι σαν τη μνηστή που όλοι της τάζουν γάμο, αλλά τελικά δεν την παντρεύεται κανείς.
Ελπίζω πάντως το μήνυμα που έστειλε η μεσαία τάξη να ελήφθη δυνατά και καθαρά, ένθεν κακείθεν, ώστε να μη ξαναζήσουμε άλλη φορά, τέτοια εξαντλητική και εξοντωτική υπερφορολόγηση στο μέλλον.
Ως γνωστό, από το 52% του πληθυσμού που ήταν η μεσαία τάξη στην Ελλάδα το 2008, έχει σήμερα μειωθεί στο 20%, που σημαίνει μόλις ένας στους πέντε Έλληνες, παρέμεινε σε αυτή την εισοδηματική κατηγορία. Μάλιστα, με μεγάλη καθυστέρηση, πολλοί τώρα ζητούν συγγνώμη που συρρίκνωσαν, τη μεσαία τάξη στην Ελλάδα.

Στη πραγματικότητα όμως, αυτό που συνέβη τη περίοδο της κρίσης δεν ήταν μία απλή διόρθωση, αφού στους δύο μικρομεσαίους Έλληνες, ο ένας πτώχευσε και ο άλλος φτώχυνε. Η Ελλάδα έχει σήμερα αν όχι τη μικρότερη, σίγουρα τη φτωχότερη μεσαία τάξη στην Ευρώπη. Στα δύο άκρα, στον προσδιορισμό της «μεσαίας τάξης» στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ είναι η Ινδία με ετήσιο εισόδημα 1.656 δολάρια και το ίδιο και ένα μονοπρόσωπο νοικοκυριό με 70.620 δολάρια στο Λουξεμβούργο. Δυστυχώς, η Ελλάδα της μεγάλης κρίσης βρισκόταν μάλλον πιο κοντά στην Ινδία, ενώ το 2019 είναι ακόμα πολύ μακριά από το Λουξεμβούργο.

Οι πληγές και οι απώλειες της μεσαίας τάξης τη τελευταία τετραετία ήταν πολλές και μεγάλες από την υπερφορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων, από την αύξηση του κόστους διαβίωσης, λόγω των έμμεσων φόρων, από τη μείωση του εισοδήματος και των μισθών κατά τουλάχιστον 10%, την εκτίναξη των επιβαρύνσεων στους αυτοαπασχολούμενους κατά 50%, τη διατήρηση της επιβάρυνσης του ΕΝΦΙΑ και την εξαίρεση, λόγω αυστηρών κριτηρίων, από τις ευνοϊκές ρυθμίσεις. Επιπλέον έρχεται να προστεθεί το ξήλωμα των αντιμέτρων του 2019-20 με αποτέλεσμα να χάνονται τα οφέλη που είχαν νομοθετηθεί για τη μεσαία τάξη και την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Τέλος, θα πρέπει να επισημάνω ότι διανύουμε μία σπάνια περίοδο, όπου ο πολιτικός χρόνος συμβαδίζει, για να μην πω ταυτίζεται, με τον πραγματικό χρόνο της οικονομίας, αφού με τις πρόωρες εκλογές, τόσο η οικονομία, όσο και η πολιτική του τόπου, δείχνουν να μην έχουν καιρό για χάσιμο.

Προς όφελος λοιπόν όλων, θα πρέπει να ανατάξουμε και να ξαναχτίσουμε σε στερεές βάσεις τον μεσαίο οικονομικό χώρο, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε κάθε Έλληνα να ζήσει, να εργαστεί και να προοδεύσει στη Χώρα του.

eep logo