του Δημήτρη Καπράνου
Έχω συμπληρώσει πλέον 45 χρόνια στη ναυτιλία, στο λιμάνι, δίπλα στους ναυτικούς, τους εφοπλιστές και τα βαπόρια. Έχω οργώσει τον κόσμο ολόκληρο για να παραστώ σε βαφτίσια πλοίων, έχω επισκεφθεί τα μεγαλύτερα ναυπηγεία της υφηλίου. Έχω καλύψει δημοσιογραφικά εκατοντάδες χαρές κι αλλες τόσες λύπες. Έχω κρατήσει στην αγκαλιά μου γυναίκες ναυτικών, στις οποίες είχα την ατυχία να αναγγείλω το χαμό του αντρός τους σε ναυάγιο. Έχω αποκαλύψει ναυταπάτη «καλωδιώνοντας» τον Δανό πλοίαρχο ενός φορτηγού, το οποίο είχε πάρει εντολή να κάψει εν πλω για να εισπράξουν ασυνείδητοι σαλταδόροι τα ασφάλιστρα. Θαυμάζω τον Έλληνα πλοιοκτήτη, που κατατροπώνει όλους τους ανταγωνιστές τους.
Αλλά κανείς δεν είναι πάνω από τον Έλληνα ναυτικό (και όχι «ναυτεργάτη» όπως τον αποκαλούν οι ανάλμυροι συνδικαλιστές). Γι αυτό και χθες φαρμακώθηκα με τον θάνατο του άτυχου σαραντάρη μηχανοδηγού του ρυμουλκού «Χρήστος ΧΙΙ» στο Ικόνιο. Τον έκοψε στα δυο ο κάβος, που έτσι και μπλεχτεί στην τρόπιδα και τεντωθεί, γίνεται «κορδέλα» ξυλουργείου και θερίζει ότι βρει στο διάβα του!
Για σταθείτε, ρε παιδιά. . Όποιον ρυμουλκαδόρο ρώτησα, μου είπε ότι στο λιμάνι ,εκτός από τις παλιές, πεπειραμένες και αξιόπιστες «κονοπραξίες», με ονόματα βαριά σαν Ιστορία, έχουν μπει και «καουμπόηδες», με ρυμουλκα ακαταλληλα, με πληρώματα περίεργα και, γενικώς, διαμορφώνοντας συνθήκες που τους επιτρέπουν να «κοπανάνε τις τιμές αέρα μπανά», όπως μου έλεγαν χθες έμπειροι ναυτικοί στου Ξαβέρη. Ρε, για καθίστε καλά. Το ρυμουλκό δεν είναι παίξε-γέλασε. Είναι θεριό ανήμερο, έχει μοτόρια παντοδύναμα, έτοιμα και άξια να τραβήξουν ακόμα και τη Θηρασιά ολόκληρη! Έτσι, όμως, και δεν έχει το κατάλληλο και το σωστά εκπαιδευμένο τσούρμο, γίνεται μηχανή πολεμική, που μπορεί να κάνει κακό μεγάλο. Λίγο ξέφυγε το σκάφος από τη σωστή θέση, λίγο στραβά έπεσε ο κάβος όταν λύθηκε το ρεμούλκο; Ποιός είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε! Ρομφαία θανάτου γίνηκε χθες ο κάβος και πήρε το κεφάλι του μεροκαματιάρη! Ένας ακόμα ναυτικός, νοσηλεύεται τραυματίας. Για σταθείτε, κύριοι. Για ερευνήστε αν το γερασμένο σκαρί πληρούσε όλες τις απαιτούμενες διεθνείς προδιαγραφές. Ψάξτε τα όλα, κάντε τα «φύλλο και φτερό». ΙSΜ, διεθνείς κώδικες, εμερτζέντσιες, σωστικά, προστατευτικά. Δεν μπορεί, με προκάλυμμα την κρίση, να βγαίνουν στα λιμάνια σαλταδόροι, όπως στο Mεσοπόλεμο και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Το 2015, μέσα στο λιμάνι, απαγορεύεται να σκοτώνεται Έλληνας ναυτικός . Το ακούσατε καλά, οι κάθε λογής και χρώματος υπεύθυνοι; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!
