Για το Νίκο Γεωργίου

theofanis sotiris

Του Σωτήρη Θεοφάνη

Όταν προχθές πληροφορήθηκα την απώλεια του Νίκου, δεν μπορούσα, μάλλον δεν ήθελα, να το πιστέψω.
Γνώρισα καλά το Νίκο όταν κατέβηκα στο λιμάνι του Πειραιά από τη Θεσσαλονίκη το 2002. Από την πρώτη στιγμή μου έκανε μεγάλη εντύπωση η συγκρότηση και η νηφαλιότητά του, μαζί όμως με τη σταθερότητα στις απόψεις του. Εξαιρετικός χαρακτήρας και μορφωμένος άνθρωπος, σε κέρδιζε σαν συνομιλητής έστω και αν διαφωνούσες μαζί του. Σε έκανε να σεβαστείς τις απόψεις του, ακόμη και όταν διαφωνούσες με αυτές. Ξεχώριζε από κάθε άποψη... Ήταν πραγματικά πολύ όμορφο να έχεις το Νίκο από την «άλλη πλευρά» στις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις, έστω και αν σε δυσκόλευε, που έτσι συνέβαινε.
Συνέβαλε διεθνώς στη λειτουργία της Λιμενεργατικής εκπροσώπησης, δίνοντας κύρος στη λειτουργία του IDC. Και έμεινε σταθερός στις απόψεις του μέχρι το τέλος. Κατάφερε «να πετάει με τα φτερά της συνείδησής του» για να θυμηθούμε τον Αλέξη Πάρνη.
Καλό ταξίδι Νίκο. Σίγουρα θα σε θυμόμαστε…

eep logo