του Νάσου Πουλακίδα
Ο φίλος έχει περάσει τον μισό αιώνα ζωής και όπως, σχεδόν, όλοι τον έχει πλήξει η κρίση η οικονομική.
Άρχισε να κόβει έξοδα και έφτασε και στο κινητό τηλέφωνο. Πληρώνει, όπως μου είπε, κάθε μήνα περίπου 32 ευρώ και θεώρησε σκόπιμο να απευθυνθεί στην εταιρεία κινητής τηλεφωνίας στον οποία παρακαλώ είναι πελάτης εδώ και 22 χρόνια και ζήτησε να υπάρξει μείωση του τιμολογίου. «Δε θέλω 1.500 λεπτά για σταθερά και άλλα 190 για κινητά τηλέφωνα ούτε και 100 μηνύματα σε κινητά άλλων εταιρειών» ανέφερε στο αίτημά του που υποβλήθηκε σε ένα από τα δεκάδες υποκαταστήματα της Αττικής, της εταιρείας. «Μπορείτε να κόψετε το 50 ακόμα το 60% από τις παροχές σας» κατέληγε στο αίτημά του. Ύστερα από 10 ημέρες δέχθηκε τηλεφώνημα από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας και η υπάλληλος ανέφερε το επώνυμο της που παραπέμπει σε πρόεδρο μεγάλης ΠΑΕ. Το τηλεφώνημα έγινε από το 210 4276… την Τρίτη, 8 Μαρτίου, στις 13.27΄. Αναφέρω τα στοιχεία για του λόγου το αληθές.
«Δεχθήκαμε το αίτημα σας και για εσάς έχουμε το πακέτο που περιλαμβάνει αυτό, αυτό και αυτό…» αναφέρει η υπάλληλος ενώ ο φίλος ακούει με αμηχανία γιατί υποψιάζεται ότι έχουν καταλάβει άλλα αντί άλλων…
«Πόσο κοστίζει αυτό;» ερωτά ο φίλος. «Το πακέτο αυτό κοστίζει 45 ευρώ» λέει η νεαρά και ο πελάτης πέφτει …ξερός! «Μα εγώ ζήτησα μείωση και εσείς μου προτείνετε αύξηση 13 ευρώ!» αναφωνεί ο φίλος. «Δυστυχώς δεν έχω κάτι καλύτερο» αντιτείνει η καπέλα που με τον τρόπο της στρέφει τον πελάτη σε ανταγωνίστρια εταιρεία η οποία με 21 ευρώ καλύπτει τα «θέλω» του φίλου. Η εταιρεία που επαίρεται ότι μπορείς να γνωρίζεις τους λογαριασμούς σου ανά πάσα ώρα και στιγμή από τα συστήματα της μάλλον δε γνωρίζει τι ζητούσε ο φίλος και τι του προσέφεραν.. Σε αυτή την περίπτωση δε ξέρεις αν όλα αυτά είναι «για γέλια ή για κλάματα!..»
