Του Νότη Ανανιάδη
Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι όντως, αρμόδια εισαγγελέας κάλεσε το δήμαρχο Πειραιά και του ζήτησε να αφαιρεθεί το σήμα του Ολυμπιακού από το πανό που καλύπτει την πρόσοψη της Ραλλείου. Έκπληξη γιατί μια χορηγία, που μάλιστα αποσκοπεί στη αισθητική αναβάθμιση της πόλης, πρέπει να είναι πάντα καλοδεχούμενη, ενώ το επιχείρημα πως η ΠΑΕ και ο πρόεδρός της Β.Μαρινάκης έχουν εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη κι ως εκ τούτου δεν μπορούν να διαφημίζονται στην πρόσοψη ενός Δικαστικού Μεγάρου, προκαλεί μόνο θυμηδία. Κι αυτό, πέραν όλων των άλλων, γιατί φυσικά το γιαπί της Ραλλείου δεν είναι Δικαστικό Μέγαρο και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα γίνει, αλλά απλώς καλύφθηκε με ένα πανό που απεικονίζει μια όψη, που θεωρητικά θα μπορούσε να έχει το Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά, οψέποτε κατασκευαστεί εκεί.
Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη όμως προκαλεί το γεγονός ότι ένας αρμόδιος Αντιδήμαρχος ανοίγει το ζήτημα της επανατοποθέτησης διαφημιστικών ταμπελών στην πρόσοψη των κτηρίων της πλατείας Κοραή. Πόσο μάλλον που η εξήγηση που προσπαθεί να δώσει το γραφείο του δημάρχου Γ.Μώραλη για την πρωτοβουλία του Αντιδημάρχου του, ότι δηλαδή απλώς πρόκειται για μια διαβούλευση με τους φορείς της πόλης, είναι ελάχιστα πειστική.
Η πλατεία Κοραή, στο κέντρο του Πειραιά, ήταν πάντοτε ένα αισθητικό παράδειγμα προς αποφυγήν. Με πολύχρωμες ταμπέλες που παρέπεμπαν σε μια τριτοκοσμική εικόνα πόλης. Το 2002-3, στο πλαίσιο ενός προγράμματος του Αθήνα 2004 για την αισθητική αναβάθμιση των όψεων κτηρίων σε ολυμπιακές πόλεις, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, είχε γίνει μια σοβαρή προσπάθεια από την τότε δημοτική αρχή Αγραπίδη να «σουλουπωθεί» η άθλια εικόνα της πλατείας Κοραή. Δυστυχώς η προσπάθεια εκείνη δεν στέφθηκε με επιτυχία. Και όπως κι αν το δει κανείς, έπρεπε να φτάσουμε στο 2011 επί Δημαρχίας Β.Μιχαλολιάκου, για να αποκαθηλωθεί η αθλιότητα από τις όψεις των κτηρίων της κεντρικής πλατείας του Πειραιά.
Η αλήθεια είναι πως κάποιες, όπως του ΚΚΕ, μιας ασφαλιστικής εταιρείας ή του Ιατρικού Συλλόγου, παρέμειναν και είναι ερώτημα που αφορά εκείνη τη δημοτική Αρχή, αλλά και τη σημερινή, αν έχουν επιβληθεί και ποια πρόστιμα. Επίσης αλήθεια είναι ότι κατά τις προεκλογικές περιόδους, ορισμένοι πολιτευτές «έσπαγαν» τη σχετική απαγόρευση αναρτώντας παράνομα πινακίδες με το πρόσωπό τους και το συνδυασμό τους.Σε γενικές γραμμές όμως, σε αυτό το επίπεδο, η αισθητική της πόλης έχει βελτιωθεί. Και βελτιώθηκε ακόμη περισσότερο με τη σχετικά πρόσφατη κάλυψη των εργοταξίων για τα έργα του μετρό, που όπως και της Ραλλείου, έγινε με χορηγία της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Είναι λοιπόν ακατανόητη η επιλογή, έστω και για λόγους «διαβούλευσης», να ανοίγει και πάλι αυτό το θέμα. Κι έχει απόλυτα δίκιο ο τότε δημοτικός σύμβουλος του Λιμανιού της Αγωνίας και σήμερα μέλος του δ.σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Γιάννης Καρδαράς, να οργίζεται με αυτή την επιλογή, που όπως υπενθυμίζει, έρχεται σε πλήρη αντίθεση όχι μόνο με τους νόμους, αλλά και τη στάση του εμπορικού κόσμου, που τότε μεν διαφωνούσε, αλλά τελικά στη συντριπτική του πλειοψηφία συναίνεσε στην αποκαθήλωση του αίσχους.
Κυρίως όμως ο Γ.Καρδαράς έχει δίκιο, όταν στην τοποθέτησή του στο δ.σ. του ΔΣΠ , περιγράφει ουσιαστικά το άνοιγμα αυτής της συζήτησης ως πολιτική προσβολή στην απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου 543/17.10.2011 για την «αποξήλωση όλων των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων στο κέντρο του Πειραιά», μια απόφαση που ελήφθη παμψηφεί με την διαφωνία ενός μόνο Δημοτικού Συμβούλου.Η εξάμηνη θητεία του Γιάννη Μώραλη έχει χαρακτηριστεί από την εναγώνια προσπάθεια εξεύρεσης πόρων, τη διατήρηση του καλού επιπέδου καθαριότητας στην πόλη και τη προσπάθεια, μέσω χορηγιών του Ολυμπιακού, αισθητικής επούλωσης τραυμάτων που διάφορες εργασίες προκαλούν στον Πειραιά. Είναι κρίμα να συναινέσει σε ένα πισωγύρισμα. Αντί να φαίνεται διαλλακτικός απέναντι σε «εμπορικές πιέσεις» που πιθανότατα του ασκούνται για παλινόρθωση των διαφημιστικών πινακίδων, θα έπρεπε να κινηθεί στην αντίθετη κατεύθυνση αποκαθηλώνοντας άμεσα όσες παράνομα έχουν παραμείνει.
