του Δημήτρη Καπράνου
"Φοβάμαι πλέον να κάνω κομπλιμέντο σε μια γυναίκα! Φοβάμαι να της πω ότι μου αρέσει το βάψιμό της, τα μαλλιά της. Φοβάμαι γιατί δεν ξέρεις από που θα σου έρθει η καταγγελία για "παρενόχληση" και άντε μετά να καθαρίσεις! "
Ο φίλος, διευθυντής σε μεγάλη επιχείρηση, μου παράγγελνε καφέ: "Μαιρούλα, έναν καφέ γλυκό για τον φίλο μου, γλυκό σαν κι εσένα"...Προχθές ήταν αλλιώτικος. "Δεσποινίς Μαίρη,γλυκύ βραστό παρακαλώ".
"Τί έγινε, ρε; Δεν είναι πια γλυκειά η Μαιρούλα;" ερωτώ. "Δεν βλέπεις τί γίνεται με την παρενόχληση; Θες να γίνω...Ντάστιν Χόφμαν και να με κρεμάσουνε στα μανταλάκια;" μου λέει. "Την Μαιρούλα την ρώτησες αν της αρέσει αυτό το ψυχρό ύφος;" είπα αφελώς. "Της αρέσει-δεν της αρέσει, κομμένα τα κομπλιμέντα! Να καταλάβουνε τί θα πει ξηρασία!" μου λέει...Και επεκτείνει την κουβέντα: "Δεν έχεις ακόμη καταλάβει ότι δε λίγο θα θεωρείται εκτός κανόνων η σχέση μεταξύ ετεροφύλων";
Υπερβολικός, θα πείτε, αλλά πολύ θέλει να βρεθείς στο στόμα της "Γραμματείας ισότητας"; Τάσεις υστερίας έχει λάβει η "αποκάλυψη παρενοχλήσεων". Και ευτυχώς που βρέθηκε μια όμορφη, πανέμορφη γυναίκα, μια γυναίκα-σύμβολο, η Κατρίν Ντενέβ, η "Ωραία της ημέρας", να υπογράψει μια επιστολή-διαμαρτυρία για αυτή την τεράστια σάχλα της "παρενόχλησης", που θέλει να καταργήσει το φλερτ, το κομπλιμέντο, το άρωμα της ζωής...
Σε άρθρο στην γαλλική «Le Monde» που προσυπογράφεται από περίπου εκατό γυναίκες (ηθοποιοί, συγγραφείς, ερευνήτριες, δημοσιογράφοι) οι σοβαρές Γαλλίδες, έβαλαν τα πράγματα στην θέση τους.
"Ο βιασμός είναι ένα έγκλημα. Όμως το επίμονο ή αδέξιο "καμάκι" δεν είναι αδίκημα, ούτε η αβρότητα φαλοκρατική επίθεση ! Άνδρες τιμωρήθηκαν κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, υποχρεώθηκαν σε παραίτηση, ενώ το μόνο κακό που έκαναν ήταν να αγγίξουν ένα γόνατο, να αποπειραθούν να κλέψουν ένα φιλί, να μιλήσουν για "προσωπικά" πράγματα σε ένα επαγγελματικό δείπνο ή να στείλουν μηνύματα με σεξουαλικά υπονοούμενα σε μια γυναίκα, η έλξη με την οποία δεν ήταν αμοιβαία.
Αυτός ο πυρετός "να στείλουμε τα γουρούνια στο σφαγείο", αντί να βοηθάει τις γυναίκες να αυτονομηθούν, εξυπηρετεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα των εχθρών της σεξουαλικής ελευθερίας, των θρησκευτικών εξτρεμιστών, των χειρότερων αντιδραστικών και αυτών που θεωρούν ότι οι γυναίκες είναι ξεχωριστά όντα, παιδιά με πρόσωπο ενηλίκου, που ζητούν να προστατεύονται. Ως γυναίκες, δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας μέσα σ’ αυτόν τον φεμινισμό που, πέρα από την καταγγελία των καταχρήσεων εξουσίας, παίρνει το πρόσωπο ενός μίσους προς τους άνδρες και τη σεξουαλικότητα. Υπερασπίζουμε μια ελευθερία να ενοχλείς, απαραίτητη για τη σεξουαλική ελευθερία". Πέστα, χρυσόστομη! Ορθώς σε λατρέψαμε τότε, με τον Μπουνιουέλ!
