Όταν τα «Σκαθάρια» κατακτούσαν την Ελλάδα!

beatles greece

του Δημήτρη Καπράνου

Οι Beatles δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση για την Ελλάδα. Καταρχήν, η εταιρεία τους η Parlophone δεν ανήκε στο γκρουπ των εταιρειών που εκπροσωπούσε στην Ελλάδα η Music Box με τον δαιμόνιο Νίκο Μαστοράκη.
Τα μωβ χρώματος μικρά δισκάκια της Parlophone ανήκαν στον όμιλο «Odeon, Parlophone, Warner Bros» των οποίων στο ραδιόφωνο εκπροσωπούσε ο παρουσιαστής ΒάκηςΠέρρος, που καμία δεν είχε σχέση με την ακτινοβολία και τη σπιρτάδα του Μαστοράκη.
Αντίθετα, στην Music Box ανήκε η εταιρεία Decca, στην οποία έγραφαν οι Rolling Stones.

Οι Beatles λοιπόν για να καθιερωθούν στην Ελλάδα, έπρεπε να αποφύγουν ( η εταιρεία, δηλαδή) τον σκόπελο «Μαστοράκης».
Χρειάστηκε λοιπόν πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να κατακτήσουν οι Beatles την νεολαία και την πρώτη θέση του «τοπ».
Το «Love me do» για παράδειγμα που είναι η πρώτη ηχογράφηση των Beatles με μάνατζερ τον Μπράιαν Επστάιν ήρθε στην Ελλάδα αργότερα από το «She loves you»!
Δείγμα του ότι υπήρχε καθυστέρηση και προβληματισμός για το πώς θα περάσει στην ελληνική νεολαία το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών.

Χάρις όμως στην ποιότητά τους και κυρίως στον ήχο τους, οι Beatles σάρωσαν σε πωλήσεις με την πάροδο του χρόνου ασχέτως της προβολής που είχαν από το ραδιόφωνο, το μοναδικό τότε επικοινωνιακό όπλο .
Υπήρχε βέβαια και το σπουδαίο περιοδικό «Μοντέρνοι ρυθμοί» που αγοραζόταν με φανατισμό από τη νεολαία αλλά το διηύθυνε ο Νίκος Μαστοράκης!
Από στόμα σε στόμα όμως και από αυτί σε αυτί οι Beatles πέρασαν γρήγορα στην καρδιά της ελληνικής νεολαίας.

Το πρώτο μικρό δισκάκι που αγόρασα, στην πρώτη γυμνασίου, με 25 δραχμές τις οποίες εξοικονόμησα πηγαίνοντας στο σχολείο με τα πόδια και όχι με το λεωφορείο, ήταν το «Love me do».
Το απέκτησα από το ιστορικό κατάστημα δίσκων των Αδελφών Γεωργιάδη που έκλεισε πέρυσι, το «Νegro», στην οδό Τσαμαδού στον Πειραιά.
Το «Νegro», το «Theo» του Θοδωρή Μορφέση, πατέρα του σημερινού προπονητή της Εθνικής Πόλο, το «Allergo», του Λάζαρου Κουτούβαλη, το «Οrfeo», στην οδό Σωτήρος και το «Ράδιο Θεοφανίδη» ήταν τα δισκάδικά μας στον Πειραιά.
Μέσα από τα ακουστικά τους, όπου ακούγαμε τα δισκάκια που -υποτίθεται ότι- θέλαμε να αγοράσουμε, μπολιαστήκαμε με τη ροκ μουσική.
Θυμάμαι επίσης, ένα δισκάδικο στην οδό Αναξαγόρα στην Αθήνα όπου πηγαίναμε όποτε ανεβαίναμε στο Κέντρο,δήθεν για να ακούσουμε δισκάκια, αλλά στην πραγματικότητα για να φλερτάρουμε την πανέμορφη και χυμώδη κοπέλα του μαγαζιού.
Ήταν η μετέπειτα «Lady» Αντζελα Δημητρίου.

Υπήρξαν δύο συγκροτήματα εκείνης της εποχής που έπαιζαν με απόλυτη σχεδόν πιστότητα Beatles. Ηταν οι Riddles του Γιάννη Ρενιέρη( διάσημου σήμερα ντράμερ στον Πειραιά και φανατικού "Εθνικάκια") και οι Dragons του Δημήτρη Κατακουζηνού και του Λάκη Παπαδόπουλου (με τα ψηλά ρεβέρ) στην Αθήνα.
Δεν ήταν εύκολο για ένα συγκρότημα να παίξει Beatles. Όσο κι αν οι μελωδίες φαίνονταν απλές υπήρχαν τα φωνητικά αλλά και τα εγκεφαλικά σόλο του Τζορτζ Χάρισον, που απαιτούσαν χειρουργική ακρίβεια.
Το δικό μου συγκρότημα έπαιζε με το ζόρι δυο κομμάτια των Beatles. Το «I saw her standing there” γιατί μπορούσα να το βγάλω τραγουδώντας από “μι ματζόρε” και το «Michelle» που το ευχαριστιόμουν στο πιάνο. Κάθε άλλη απόπειρα απέβη μάταιη.
Μέρα με τη μέρα οι Beatles έμπαιναν στη ζωή μας. Και όταν τους έφερε κρυφά στην Ελλάδα ο αείμνηστος συνεργάτης τους Αλέξης Μάρδας, δεν μπορέσαμε δυστυχώς να τους δούμε από κοντά. Τους χάρηκαν μόνο λίγοι στην Υδρα και ελάχιστοι στην Αράχωβα.

Δεν είχαμε ποτέ την τύχη να απολαύσουμε συναυλία του μεγαλύτερου συγκροτήματος του κόσμου στη χώρα μας. Η Parlophone δεν μας έκανε το χατίρι.
Αντίθετα, ο Μαστοράκης έφερε τους Rolling Stones στην Αθήνα τον Απρίλιο του ’67 λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα.
Μια συναυλία η οποία διεκόπη βιαίως με την αστυνομία να μας κυνηγάει στα στενά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ο Μαστοράκης όμως που είχε καταλάβει και εκτιμήσει την αξία των «Σκαθαριών», τους φιλοξενούσε συνεχώς σε μια από τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο η οποία δεν είχε χορηγό την Music Box αλλά το ελληνικό αναψυκτικό «Ταμ Ταμ».
Μια Κυριακή μεσημέρι λοιπόν, μας είχε κρατήσει σε αγωνία έχοντας προαναγγείλει μέρες πριν ότι θα ακουστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα το νέο τραγούδι των Beatles.
Το θυμάμαι ακόμη και συγκινούμαι. Ξαφνικά από το ραδιόφωνο, γύρω από το οποίο είμασταν μαζεμένοι καμιά δεκαριά μαντραχαλάδες, ξεπήδησαν οι νότες από το κουαρτέτο εγχόρδων που συνόδευε τον Πολ στο «Yesterday». Από εκείνη την ημέρα κατατάχθηκα στο στρατόπεδο των «Μπιτλικών».

Στη φωτο: Οι Beatles στην Αθήνα...

eep logo