Με το γάντι...

gantia kokkina katharistriesΤου Δημήτρη Καπράνου

Δεν "είμαι" με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Δηλαδή δεν γνωρίζω τι ακριβώς έχει γίνει δε δαύτες ούτε αν έπαιρναν μεγάλο μισθό, ούτε αν βρίσκονται σε "διαθεσιμότητα" και πληρώνονται.
Είμαι, όμως, από εκείνους που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, έχασε σημαντικό έδαφος εξ αιτίας της συμπεριφοράς της απέναντι σε αυτές τις κυρίες με τα κόκκινα γάντια. Ναι, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, να επένδυσε στη στάση των καθαριστριών, ακόμη και να την προκάλεσε και να την "έστησε". Αλλά "μαγκιά" του, που θα έλεγαν και οι νεότεροι.
Οι κυρίες με τα γάντια, λοιπόν, επέμειναν, πέτυχαν την προβολή της προσπάθειάς τους και έγιναν δεκτές στο Μέγαρο Μαξίμου, ποζάροντας δίπλα στον πρωθυπουργό. "Επικοινωνιακό τρικ"; Μάλλον. Σωστό; Αναμφισβήτητα. Τι έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου; Έβαζε την δύσμοιρη Σοφία Βούλτεψη, να "καταγγέλλει" τις κυρίες με τα χειρόκτια και να μας λέει ότι ήταν υψηλόμισθες και δεν είναι απολυμένες. Κι όμως, αν η κυβέρνηση εκείνη είχε σκύψει με στοργή πάνω από το θέμα τους, θα είχε κατά πολύ αλλάξει το κλίμα. "Ναι, ρε παιδιά, έχουμε υπογράψει το μνημόνιο, δεν είχαμε άλλη επιλογή, αλλά δεν έχουμε χάσει την ανθρωπιά μας και στεκόμαστε δίπλα σε όσους το έχουν ανάγκη και μπορούμε να κάνουμε κάτι". Απλά πράγματα, καθημερινά.
Δυστυχώς, η αλαζονεία της εξουσίας και η "μαγκιά" του τέως πρωθυπουργού ("Εγώ δεν χάνω από τον Τσίπρα") οδήγησαν στην απομάκρυνση της λαϊκής φιλελεύθερης παράταξης από την μεγάλη μάζα των πολιτών. Διότι, αγαπητοί, η "Δεξιά" είναι λαϊκό κόμμα. Δεν είναι το κόμμα των ολίγων ή των εκλεκτών. Δυστυχώς, αυτό το λησμόνησε η κυβέρνηση Σαμαρά. Δεν έφτανε, δηλαδή, που κυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ, έκανε και το λάθος να ταυτιστεί με την πολιτική του!
Καλώς, λοιπόν, δέχθηκε ο Τσίπρας τα "κορίτσια" του στο Μέγαρο Μαξίμου. Κι αν καταλάβατε, έριξε και το "καρφί" προς τον Σαμαρά. "Μου μίλησε για τον δίκαιο αγώνα σας ακόμη και η καγκελάριος Μέρκελ" τους είπε και...μας ξέρανε! Όσο, λοιπόν και αν κατηγορηθεί ο πρωθυπουργός για λαϊκισμό, πάντα η προσέγγιση της πολιτικής εξουσίας με τους απλούς ανθρώπους, πιστώνεται στα θετικά της. Δεν θέλει ο κόσμος τους πολιτικούς ψυχρούς και ανέκφραστους, δεν τους θέλει σκληρούς εκεί που δεν πρέπει.
Όταν, όμως, η πολιτική εξουσία απομονώνεται σε σαλόνια και συνδιαλέγεται μόνο με τους ολίγους και τους ισχυρούς, έρχεται η ώρα που θα χάσει τη δύναμή της και θα υποστεί τις συνέπειες της συμπεριφοράς της. Απλά πράγματα, καθημερινά...

eep logo