της Ελένης Ευαγγελοπούλου*
Μεγάλη συζήτηση γίνεται τελευταία για το φαινόμενο της έντονης δυσοσμίας που ταλαιπωρεί τους κατοίκους του Κερατσινίου της Δραπετσώνας και των γειτονικών Δήμων που φαίνεται να προέρχεται από την λειτουργία εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Επαΐοντες και μη ασχολούνται με το σχέδιο τροπολογίας που έχει εκπονήσει ο Δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας και θα προωθήσει προς τους βουλευτές διαφόρων κομμάτων, στο πλαίσιο των προσπαθειών του για την αντιμετώπιση (νομικά)της κατάστασης σε σχέση με το ζήτημα της μετεγκατάστασης των ρυπογόνων εγκαταστάσεων. Διαβάζοντας το σχέδιο της τροπολογίας και με το αυξημένο ενδιαφέρον που έχω για το θέμα ως κάτοικος της περιοχής, επισημαίνω τα ακόλουθα, ως συμμετοχή στο διάλογο που έχει ανοίξει για το θέμα.
Το 2005 ψηφίσθηκε ο νόμος 3325/2005 που με το άρθρο 31 παρ.4, τροποποίησε το άρθρο 26 του ν. 2831/2000 και πρόσθεσε τρίτο εδάφιο στην παρ.6 αυτού, το οποίο όριζε ότι η χρονική προθεσμία απομάκρυνσης των μη επιτρεπομένων χρήσεων παρατείνεται μέχρι να εγκριθεί ζώνη υποδοχής της δραστηριότητας, στα διοικητικά όρια του οικείου ή και των όμορων Ο.Τ.Α πρώτου βαθμού.
Προς άρση πάσης αμφιβολίας στις 22/5/2006 εκδόθηκε και ερμηνευτική εγκύκλιος του νόμου 3325/2005 από το Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης (ΦΕΚ 68 Α’)όπου στην ερμηνεία του άρθρου 7 αναφέρει ότι η διάταξη αυτή λειτουργεί παράλληλα µε την παράγραφο 4, του άρθρου 31 του νόµου, δηλαδή η δωδεκαετία για την αποµάκρυνση της µονάδας, παρατείνεται µέχρις ότου εγκριθεί ζώνη υποδοχής της δραστηριότητας, στα διοικητικά όρια του οικείου ή όµορων Ο.Τ.Α. πρώτου βαθµού, στην οποία να επιτρέπεται η µετεγκατάσταση της µονάδας.
To έτος 2018 με το άρθρο 59 του νόμου 4546/2018 (ΦΕΚ 101 Α 12-6-18) το άρθρο 26 παρ.6 του νόμου 2831/2000 τροποποιήθηκε ξανά και πρόβλεψε τη δυνατότητα με την κανονιστική πράξη καθορισμού ή μεταβολής των χρήσεων γης να ορισθεί και η απομάκρυνση των εγκαταστάσεων που η χρήση τους καθίσταται ασύμβατη με τις νέες χρήσεις, καθορίζοντας υποχρεωτικά και τον χρόνο απομάκρυνσης των μη επιτρεπόμενων χρήσεων, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μικρότερος των πέντε ετών. Ορίζει όμως παράλληλα ότι η ως άνω χρονική προθεσμία απομάκρυνσης παρατείνεται μέχρι να εγκριθεί ζώνη υποδοχής της δραστηριότητας στα διοικητικά όρια του οικείου και των όμορων Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού. Η συγκεκριμένη διάταξη βρίσκεται σε ισχύ και δεν καταργήθηκε ποτέ ρητά, ούτε και με το άρθρο 70 του ν.4549/2018.Επομένως ένα πλήρες σχέδιο τροπολογίας για την τροποποίηση του άρθρου 70 πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει την κατάργηση της πρόβλεψης του 4546/2018 περί παράτασης της προθεσμίας απομάκρυνσης έως ότου εγκριθεί άλλη ζώνη υποδοχής της δραστηριότητας που θα υποχρεωθεί σε απομάκρυνση. Η κατάργηση της διάταξης αυτής επιβάλλεται για λόγους ασφαλείας του Δικαίου και αποφυγής παρερμηνειών.
Οσον αφορά τα λοιπά θέματα της τροπολογίας που προτείνει η Δημοτική Αρχή, ασφαλώς και δεν είναι πλήρης, όχι μόνο επειδή δεν περιλαμβάνει την πιο πάνω αναφερόμενη κατάργηση της διάταξης περί παράτασης της προθεσμίας απομάκρυνσης έως ότου εγκριθεί άλλη ζώνη υποδοχής της δραστηριότητας που θα υποχρεωθεί σε απομάκρυνση, αλλά επειδή κάνει αναφορά μόνο σε προσωρινή διακοπή της λειτουργίας των δραστηριοτήτων της βιομηχανίας όταν παρατηρούνται φαινόμενα όχλησης και δυσοσμίας. Η αναφορά αυτή είναι αόριστη γιατί δεν ορίζει από ποιον θα γίνονται οι έλεγχοι, ποια υπηρεσία θα πιστοποιεί την συνδρομή του φαινομένου, ποιος θα κάνει τις μετρήσεις, από ποιον θα επιβάλλεται η διακοπή της λειτουργίας κλπ. Επί πλέον στην αιτιολογική έκθεση γίνεται αναφορά μόνον στα 640 στρέμματα του παραλιακού μετώπου Κερατσινίου Δραπετσώνας, χωρίς πρόβλεψη για τους γειτονικούς Δήμους Πειραιά, Περάματος και Σαλαμίνας. Η δε αναφορά στο άρθρο 28 του ν. 4342/2015 που αφορά ρυθμίσεις για το Δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας προκειμένου να υπάρξει παρέμβαση για την ανάπτυξη στο παραλιακό μέτωπο, περιορίζει το πεδίο εφαρμογής της τροπολογίας μόνο στις περιπτώσεις του άρθρου 28 δηλαδή μόνο για το Δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας.
*Η Ελένη Ευαγγελοπούλου είναι δικηγόρος
