Γιατί λέμε Ναι στα Διαλυτήρια!

alevizopoulos giorgos

του Γιώργου Αλεβιζόπουλου*

Στο πλαίσιο μίας δημόσιας κουβέντας που έχει ανοίξει τον τελευταίο καιρό, θα θέλαμε να εξηγήσουμε γιατί θεωρούμε τα διαλυτήρια χρήσιμα και αναγκαία για τη χώρα.
Τα διαλυτήρια είναι βιομηχανία ανακύκλωσης μετάλλου και δημιουργία Χάλυβα που είναι χρήσιμος γιατί χρησιμοποιείται σε όλες τις βιομηχανίες από κατασκευή ιατρικών εργαλείων, οικιακών συσκευών, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην κατασκευή μηχανολογικού εξοπλισμού, ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, στην πολεμική και ναυπηγική βιομηχανία.
Το 85% ενός πλοίου αποτελείται από χάλυβα που θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά υλικά στον κόσμο για την ανεκτικότητα, την υψηλή αντοχή, τη μεγάλη ικανότητα μορφοποίησης, την αντοχή στην διάβρωση. Είναι ένας από τους πυλώνες που πρέπει να στηρίξουν οι κυβερνήσεις για να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς εξάρτηση.
Από την άλλη μεριά η εισαγωγή χάλυβα είναι οικονομικά ασύμφορη γιατί ανεβαίνει το οικονομικό χρέος της χώρας.

Για την ΕΞΟΡΥΞΗ Σιδηρομεταλλεύματος απαιτούνται ολοκληρωμένες μονάδες παρασκευής και επεξεργασίας που δημιουργούν προβλήματα στους φυσικούς πόρους, υπάρχει μεγάλη κατανάλωση ενέργειας, Νερού, Ρύπανσης της ατμόσφαιρας του εδάφους, των υπόγειων υδάτων, ενώ δημιουργούνται τόνοι στερεών αποβλήτων.

ΜΟΝΑΔΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ Υπάρχει. Η άποψη ότι τα διαλυτήρια είναι μια βρώμικη ρυπογόνος και επικίνδυνη βιομηχανία, ή ότι δημιουργούνται σκουπίδια μετάλλου, υποστηρίζεται από θεσμικούς παράγοντες, Φορείς και επιστήμονες που τοποθετούν τους εαυτούς τους στο δημοκρατικό χώρο.
Εμείς που ασχολούμαστε χρόνια στον κλάδο και έχουμε τη γνώση λέμε πως αυτές οι απόψεις δεν ευσταθούν αλλά ταυτίζονται με αυτούς που επιδιώκουν την οικονομική εξάρτηση από την εισαγωγή χάλυβα, από τις πολυεθνικές αλλά και την συρρίκνωση της βιομηχανίας που χρόνια επιδιώκει η Γερμανία.
Σήμερα υπάρχουν δύο τρόποι διάλυσης. Η υπαίθρια και η ξηρή μέθοδος
Για την υπαίθρια μέθοδο που γίνεται στο Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Ινδία, Τουρκία, Κίνα,υπάρχει πρόβλημα όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στις συνθήκες εργασίας χωρίς μέτρα προστασίας και ασφάλειας. Χρησιμοποιούνται ανειδίκευτοι εργάτες.
Αυτές τις επιλογές της επιδιώκει το παγκόσμιο εφοπλιστικό κεφάλαιο για να έχει περισσότερα κέρδη, ο τρόπος αυτός έχει καταδικαστεί από το ελληνικό και το παγκόσμιο εργατικό κίνημα.
Υπάρχει και η ξηρή Μέθοδος ανακύκλωσης που θεωρείται πράσινη βιομηχανία καθώς ολόκληρα μέρη του πλοίου κόβονται και είναι εφικτό να επαναχρησιμοποιηθούν να ανακυκλωθούν και να μεταπωληθούν

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΟΠΗΣ: Γίνεται Συνολικός έλεγχος του Πλοίου συλλογής πληροφοριών για τα φορτία, σχεδιασμός της διαδικασίας διάλυσης, απελευθέρωση οποιοδήποτε αερίου, Οξυγόνο ή εκρηκτικό, ανοιγμα των πετρελαιαγωγών του Εξοπλισμού έκτακτης ανάγκης.

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ: Απομακρύνονται οι παροχές, γίνεται άντληση και αποστράγγιση του πετρελαίου από τις δεξαμενές, τους αγωγούς, καθαρίζονται οι δεξαμενές απομακρύνονται όλα τα επικίνδυνα απόβλητα τα μονωτικά υλικά και τα επικίνδυνα αντικείμενα (λάδια βαφές κ.α) Η διαδικασία αυτή γίνεται μόνο σε ναυπηγεία για τη δημιουργία σύγχρονου διαλυτηρίου το κόστος κατασκευής και συντήρηση είναι ασύμφορο.
Θεωρούμε πως το μοντέλο ναυπηγείο διαλυτήριο είναι ρεαλιστικό και φιλικό προς το περιβάλλον. Γιατί η κοπή γίνεται σε δεξαμενή και μετά την ολοκλήρωση της διάλυσης καθαρίζεται. Γιατί υπάρχει εξοπλισμός και άδεια εκτέλεσης εργασίας.
Η κοπή γίνεται σε μικρά κομμάτια και οδηγούνται σε ειδικό χώρο κάποια κομμάτια μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες του ναυπηγείου το υπόλοιπο σκραπ που είναι το μεγαλύτερο ποσοστό μεταφέρεται στην βιομηχανία για αξιοποίηση
Τέλος θα θέλαμε να κάνουμε γνωστό σε αυτούς που δε γνωρίζουν αλλά και σε αυτούς που εξυπηρετούν συμφέροντα και μιλούν για βρώμικη και ρυπογόνο διαλύσει το πλοίο όταν πάει για κοπή είσαι σαν το παιδί που το πάμε για βάφτιση. Όσον μολύνει το παιδί το νερό της κολυμπήθρας άλλο τόσο ρυπαίνει το πλοίο.

ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΓΙΑΤΙ
Η διάλυση πλοίων είναι η κυριότερη πηγή χάλυβα για να στηριχθεί η εγχώρια βιομηχανία
Απασχολεί άμεσα και έμμεσα χιλιάδες εργαζόμενους
Αυξάνει τον αριθμό συγγενικών βιομηχανιών

*Ο Γιώργος Αλεβιζόπουλος είναι Συντονιστής της Ριζοσπαστικής Ενότητας Μεταλλεργατών

eep logo