Του Δημήτρη Καπράνου
Δεν θα παραθέσω νούμερα. Απλώς, θα σας πω ότι προχθές μπήκαν τα χρήματα στον λογαριασμό μας και σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανισθεί!
Πληρώσαμε ΔΕΗ, Υγραέριο, ΕΥΔΑΠ και το καθαριστήριο για τα χαλιά, που τα χρωστούσαμε και...πάπαλα!
Φυσικά, λέμε "πάλι καλά", που είχαμε και τα πληρώσαμε, διότι έρχονται και φορές που δεν τα έχουμε και μεταθέτουμε την πληρωμή για τον επόμενο μήνα.
Πως άλλαξε έτσι η ζωή μας; Ζούμε πλέον για να πληρώνουμε τις ΔΕΚΟ, την Εφορία, τα τέλη κυκλοφορίας (έχουμε πλέον ένα αυτοκίνητο, το άλλο το παρατήσαμε), την ασφάλεια για το αυτοκίνητο και το σπίτι και το φαγητό μας.
Οι έξοδοί μας είναι ελάχιστες, σπανίως καλούμε πλέον φίλους στο σπίτι.
Αλλάξαμε ζωή, κι ακόμη, όπως όλα δείχνουν, δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Κάθεσαι στο γραφείο, σερφάρεις στον υπολογιστή και, μοιραία, η σκέψη σου γυρίζει σε εκείνα τα χρόνια, όχι τα καλά, αλλά τα δύσκολα, τα παιδικά σου, αλλά και τα πιο δύσκολα, που μας έχουν διηγηθεί οι γονείς και οι φίλοι τους, τα οποία όλο και περισσότερο μοιάζουν με τα σημερινά.
Θυμάμαι, λοιπόν, ότι ο Αλέκος Σακελάριος, φίλος των γονιών μου και παρών κάθε χρόνο στο γλέντι της Αποκριάς, μου έλεγε: "Τα καλύτερα γλέντια, τα καλύτερα πάρτι, τα καλύτερα τραγούδια, τα καλύτερα θεατρικά, τα κάναμε επί Κατοχής"!
Το άκουγα και δεν μπορούσα να το καταλάβω. Τώρα, όμως, που μένω στο σπίτι πολύ περισσότερες ώρες απ' ότι παλιότερα, όλο και κάτι σκαρώνω. Ήδη ξεσκονίζω ένα-δυο βιβλία που έχω ετοιμάσει και δεν είχα επιμεληθεί, καθώς δύσκολα εύρισκα χρόνο. Ξανακοιτάζω ένα σενάριο για θεατρικό, με αναφορά στην δεκαετία '60-'70, η οποία στην Ελλάδα δεν έχει φωτισθεί επαρκώς από την πλευρά των τότε νέων.
Επίσης, βρήκα περισσότερο χρόνο για διάβασμα! Δεν περίμενα ότι υπήρχαν στη βιβλιοθήκη μας τόσα πολλά βιβλία που δεν είχα διαβάσει ή που είχα αρχίσει να διαβάζω και τα είχα παρατήσει! Ανακάλυψα επίσης "Θησαυρούς" στη βιβλιοθήκη, τους οποίους δεν είχα εκτιμήσει.
Αναφέρω μερικά: "Οι αρχαίοι άνθρωποι της Ανατολής", του Φώτη Κόντογλου, με δικές του εικονογραφίες (1945). "Τα πρώτα έτη των νέων Αθηνών", μια διάλεξη του Ουίλιαμ Μίλερ, σε μετάφραση Παν. Καλογεροπούλου (1925)."Δεξίωσις Παύλου Νιρβάνα" στην Ακαδημία Αθηνών (1928) με προσφώνηση Κ. Ζέγγελη και Σ.Μενάρδου και αντιφώνηση του τιμωμένου. "Πλάτωνος, Χαρμίδης" μετάφραση Αρ. Καμπάνη, εκδόσεις Φέξη (1910). Ξετρύπωσα επίσης μια σπάνια έκδοση με Μανιάτικα μοιρολόγια και τραγούδια του Κώστα Πασαγιάννη, εκδόσεως του Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων (1928).
Ξεσκόνισα επίσης τα ράφια μου με τα βινύλια και "ανακάλυψα" θησαυρούς ξεχασμένους, όπως κάποιες ηχογραφήσεις για κιθάρα με τον Ναρθίσκο Γιέπες ή τον Αντρές Σεγκόβια, κάποιους δίσκους 78 στροφών, με βαλς, υπό τη διεύθυνση του τελευταίου των Στράους, ηχογραφήσεις (78 άρια) με τον Μπεντζαμίνο Τζίλι, τον Σαλιάπιν, τον Μάριο Λάντζα!
Θα τα εύρισκα όλα αυτά αν δεν μου είχε δώσει χρόνο η κρίση, αν δεν είχα "κλειστεί μέσα"; Δύσκολα, ομολογώ. Οπότε...
