Το κτήριο του ΚΚΕ

1 kke plateia korah

Μετά την πώληση του ιστορικού κτηρίου της Μπουμπουλίνας στην Αθήνα, το κτήριο του ΚΚΕ στην πλατεία Κοραή, επί της Καραΐσκου, είναι το δεύτερο μετά τον Περισσό σημαντικό κτήριο που διατηρεί στην ιδιοκτησία του το κόμμα. Ένα κτήριο εμβληματικό, με την δική του ιστορία στην πόλη.
Την δεκαετία του ’70, ακολουθώντας τα χνάρια μεγαλύτερων, κάναμε κοπάνες για να πάμε να παρακολουθήσουμε δίκες, απλές ή και πιο σοβαρές, στα δικαστήρια του Πειραιά που στεγάζονταν εκεί. Το κτήριο είχε σοβαρές φθορές, τα δικαστήρια μεταφέρθηκαν στη Σκουζέ

(προσωρινά και μένουν μέχρι τώρα), ο ιδιοκτήτης του κτηρίου το έβγαλε προς πώληση. Η δημοτική αρχή Κυριακάκου στον Πειραιά εκδηλώνει σχετικό ενδιαφέρον, ενώ έχει τα απαιτούμενα χρήματα για να το αγοράσει. Συγκροτείται και μια σχετική επιτροπή από δημοτικούς συμβούλους όλων των κομμάτων που συγκροτούν την τότε πλειοψηφία, για να διαπραγματευτούν την υπόθεση.

Εδώ πρέπει να θυμηθεί κανείς ότι ο Γ.Κυριακάκος μετά την οριακή νίκη του επί του Αρ.Σκυλίτση τη δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών του 1978, εξέλεξε μεν 21 δημοτικούς συμβούλους, που ήταν η απόλυτη πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά οι 11 εξ αυτών ανήκαν στο ΚΚΕ. Όπως ο ίδιος με μια κάποια γραφικότητα έλεγε κατά καιρούς σε τοποθετήσεις του ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου Πειραιά, «το ΚΚΕ ήταν πλειοψηφία της πλειοψηφίας, ενώ ο ίδιος μειοψηφία της πλειοψηφία»...
Σε εκείνη την επιτροπή διερεύνησης της εξαγοράς του κτηρίου από τον Δήμο Πειραιά, συμμετείχαν φυσικά και δημοτικοί σύμβουλοι- στελέχη του ΚΚΕ.

Εν τω μεταξύ, διεξήχθησαν οι δημοτικές εκλογές του 1982, που ανέδειξαν δήμαρχο τον Γιάννη Παπασπύρου, ενώ το ΚΚΕ κατέβηκε αυτόνομα με υποψήφιο δήμαρχο τον Δημήτρη Σαλπέα, επιτυγχάνοντας ένα εντυπωσιακό 20% στον πρώτο γύρο, το υψηλότερο ποσοστό που έχει πετύχει ποτέ το ΚΚΕ στον Πειραιά. Πλέον, το ΚΚΕ δεν συμμετέχει φυσικά στη δημοτική πλειοψηφία και τις όποιες διαπραγματεύσεις διεξάγει επιτροπή ορισμένη από τη δημοτική αρχή Παπασπύρου.

Κανείς δεν ξέρει ποια ολιγωρία εκείνης πια της δημοτικής αρχής Πειραιά άνοιξε  το δρόμο στο ΚΚΕ να αποκτήσει το κτήριο. Σενάρια συνομωσίας κυκλοφορούσαν ήδη από τότε στην πόλη. Ότι, δηλαδή, ενώ ο Δήμος Πειραιά προσέφερε περισσότερα χρήματα, το ΚΚΕ έκανε πιο καίριες κινήσεις, είχε «εσωτερική πληροφόρηση», από την περίοδο 1978-'82 και την αξιοποίησε δεόντως; Έκανε πιο καίριες κινήσεις; Ποιος να ξέρει;  Μόνο να εικάσει μπορεί κανείς. Και δυστυχώς έχει φύγει από τη ζωή το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕσωτερικού κια στη συνέχεια της ΕΑΡ και του Συνασπισμού, ο Γιώργος Μπελαβίλας, που ως πολιτικός μηχανικός συμμετείχε ως σύμβουλος σε εκείνη την επιτροπή του Δήμου Πειραιά για την εξαγορά του κτηρίου. Το ζήτημα είναι ότι τον Φεβρουάριο του 1985, το κτήριο πέρασε πλέον στην ιδιοκτησία του ΚΚΕ.

Εκείνο που θυμάμαι πάντως είναι ότι επί Ενιαίου Συνασπισμού το 1990, λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές που ανέδειξαν δημαρχο για πρώτη φορά τον Στέλιο Λογοθέτη, στο ισόγειο του κτηρίου στον κινηματογράφο «Χαι Λάιφ» (έως πρόσφατα PassPort και πλέον «Κρεμλίνο»), το οποίο είχε παραχωρηθεί για τις προεκλογικές ανάγκες της δημοτικής παράταξης Λογοθέτη, δημόσια, σε γενική συνέλευση της παράταξης, ο Γιώργος Μπελαβίλας επιτέθηκε για την «απώλεια» του κτηρίου από τον Δήμο Πειραιά, όχι σε στελέχη του ΚΚΕ όπως θα περίμενε κανείς. Ο παλιός Επονίτης αναφέρθηκε επωνύμως σε παρευρισκόμενο παλιό δημοτικό σύμβουλο του ΠΑΣΟΚ, θυμίζοντάς του όλη την ιστορία. «Εμείς οι δυο καθαρίσαμε» του είπε, κι ο άλλος απλώς λούφαξε.
Το ζήτημα είναι ότι αυτή η μικροϊστορία ίντριγκας και διαφθοράς υπενθυμίζει τον τρόπο έναν από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους χάνονταν διαδοχικά ευκαιρίες από τις δημοτικές αρχές Πειραιά.

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo