Ομάρ ή Άδωνις;

omar mpala

Βλέποντας την άμυνα του Ολυμπιακού την Κυριακή το βράδυ στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ και ειδικότερα την εμφάνιση του Ομάρ Ελαμπντελαουί στο δεξιό άκρο της, νοστάλγησα τον Άδωνι Γεωργιάδη. Λένε ότι ο Αντιπρόεδρος της ΝΔ, με την πληθωρική του παρουσία στα ΜΜΕ και την υπερβολική - πολλές φορές - ρητορική του, προσδίδει ακροδεξιό πρόσημο στη Νέα Δημοκρατία και «καπελώνει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Όποιος θυμάται την εποχή που στην αριστερή πτέρυγα του Ολυμπιακού έπαιζαν ο Γεωργάτος και ο Τζόρτζεβιτς ενώ στην δεξιά αλώνιζαν ο Μαυρογιαννίδης με τον Γιαννακόπουλο, μπορεί να καταλάβει την σημασία που έχει η παρουσία ενός πληθωρικού μπακ-χαφ για μια ομάδα. Και κόβει και δεν αφήνει το αντίπαλο εξτρέμ να πάρει ανάσα και φάουλ κάνει αν χρειαστεί, αλλά βγαίνει και μπροστά, βγάζει σέντρες «πάρε-βάλε» και φτιάχνει παιχνίδι από τα άκρα. Ευλογημένη η ομάδα που έχει τέτοιους παίκτες στις πτέρυγες. Ο Ομάρ δεν έχει αυτή τη στόφα.

Από την άλλη πλευρά, στη Νέα Δημοκρατία αναζητούν κάποιους να κάνουν παιχνίδι. Και το μεγάλο πρόβλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να εντοπιστεί στο γεγονός ότι δυο χρόνια τώρα δεν έχει φέρει στο προσκήνιο δικά του στελέχη, παίκτες που θα κάνουν παιχνίδι δίνοντας το στίγμα τους και σηματοδοτώντας έτσι μια νέα εποχή.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφερε μετά το 1974 στο προσκήνιο τη δική του ομάδα. Έβερτ, Σουφλιάς, Παλαιοκρασάς, Ανδριανόπουλος, Μάνος, ήταν μερικοί από τους πρωταγωνιστές της εποχής. Εφτά χρόνια αργότερα το ίδιο έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Γεννηματάς, Τσοχατζόπουλος, Λαλιώτης, Κουτσόγιωργας, πήραν φανέλα βασικού. Ο Κώστας Μητσοτάκης στην πορεία του προς την εξουσία το 1989-90 έκανε κεντρική προεκλογική αφίσα της Νέας Δημοκρατίας εκείνη που τον έδειχνε να προχωρά περιστοιχισμένος από δέκα στελέχη του κόμματος. Μια ολόκληρη ομάδα, μια κανονική ενδεκάδα δηλαδή. Δικά του στελέχη ανέδειξε και ο Κώστας Σημίτης. Χριστοδουλάκης, Παπαντωνίου, Σουμάκης, Μαντέλης, ήταν κάποιοι από εκείνους που πρωταγωνίστησαν την εποχή του εκσυγχρονισμού. Ομοίως, ο Κώστας Καραμανλής έφερε μπροστά μια σειρά από δικούς του πρωταγωνιστές. Ρουσσόπουλος, Σπηλιωτόπουλος, Αλογοσκούφης, έκαναν παιχνίδι. Ο Τσίπρας ευλόγως φτιάχνει ολόκληρη ομάδα με νέους παίκτες δίπλα του. Παππάς, Αχτσιόγλου, Πολάκης, παίζουν μπάλα.

Με όσα θετικά ή αρνητικά μπορεί να προσάψει κανείς στην ομάδα κάθε εποχής, οφείλει να αναγνωρίσει ότι οι ηγέτες της εποχής στηρίχτηκαν ακριβώς σε μια ομάδα. Ό,τι δηλαδή δεν έχει η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με αποτέλεσμα να στηρίζεται σχεδόν μόνο στον Άδωνι Γεωργιάδη.
Πάλι καλά που υπάρχει δηλαδή κι αυτός, γιατί θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν χειρότερα. Να έπαιζε δηλαδή ο Ομάρ στο δεξιό άκρο.

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo