Δεν μπορώ να περιγράψω αλλιώς. Μια κυβέρνηση οργάνωσε διαδήλωση εναντίον της. Για την ακρίβεια, είναι ακόμη χειρότερο. Γιατί το αυτογκόλ προκύπτει από μια μοιραία επιλογή. Συνήθως κάποιου αμυντικού που προσπαθεί να διώξει τη μπάλα. Κάνει λάθος εκτίμηση, λάθος κίνηση, μια λανθασμένη προβολή και το αποτέλεσμα καταγράφεται ως αυτογκόλ.
Εδώ όμως είχαμε οργανωμένο σχέδιο αυτογκόλ. Πρωτοφανές στα αθλητικά χρονικά. Λίγο θα απείχε από «στήσιμο» το γεγονός ότι ο κομματικός μηχανισμός του κυβερνώντος κόμματος
επισήμως στήριξε μια απεργία κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτού του ίδιου του κυβερνώντος κόμματος! Τηρουμένων των αναλογιών θα ήταν σαν ο Γιούτσος, ο Δεληκάρης και ο Μποτίνος (για να πάμε στους θρύλους του Θρύλου) να οργάνωναν επίθεση εις βάρος του Κόη ή του Μυλωνά – επίσης θρυλικών τερματοφυλάκων του Ολυμπιακού, στην προ Κελεσίδη εποχή. Θρυλικών όχι για την ικανότητά τους κάτω από τα γκολ-ποστ βεβαίως..
Αλλά εντάξει, ο Μυλωνάς έγινε κάποτε σύνθημα μετά τα δύο γκολ που «ρούφηξε» από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη θητεία του στην Προοδευτική. «Είσαι σαν τον Μυλωνά» του φωνάζαν εν χορώ στο Καραϊσκάκη και τον Κορυδαλλό. Πλην όμως, εκείνος δεν μπορούσε, δεν άντεχε το βάρος της φανέλας και δεν τα κατάφερνε κάτω από το γκολ-ποστ του Θρύλου αλλά και της Προοδευτικής. Κι ο Μυλωνάς επιπλέον δεν ήθελε να τρώει τέτοια αυτογκόλ. Ο Τσίπρας πως το καταφέρνει; Πως μπορεί; Πώς οργανώνει ολόκληρη επίθεση κατά της δικής του κυβέρνησης; Κατά της ομάδας του;
Αναγνώστης Κέντρος
