Επισκέψεις...

erdogan syzygos

Οι διπλωμάτες λένε ότι μια συνάντηση ηγετών δύο κρατών πρέπει να είναι πολύ καλά προετοιμασμένη και να γίνει στον κατάλληλο χρόνο. Αλλιώς, καλύτερα να μην γίνει. Δεν πας επίσκεψη, και μάλιστα σε γειτονικό κράτος, για να τσακωθείς. Ούτε για να καταλήξεις σε μια συμφωνία που δεν σε συμφέρει. Αντίθετα, μπορεί να πει κανείς ότι πριν πας έχουν όλα συμφωνηθεί και εσύ, ως ηγέτης της χώρας σου, πας για να βγάλεις φωτογραφίες και να βάλεις μια υπογραφή.

Είναι η μεγάλη διαφορά της πολιτικής με τον αθλητισμό.

Από τις πιο ανούσιες αθλητικές συναντήσεις μέχρι τα πιο φορτισμένα ιστορικά και πολιτικά ντέρμπι, κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ποτέ δεν υπήρξε κανένας λόγος να επισκεφθεί ο πρόεδρος ή ο κυβερνήτης των Νησιών Φερόες με την Ελλάδα. Το μόνο που θα μας συνέδεε, το υγρό στοιχείο, έχει τεραστίων διαστάσεων διαφορές και για τις δυο χώρες. Εδώ ψαρεύουμε γαύρους και κουτσομούρες, εκεί στο βόρειο Ατλαντικό, μπακαλιάρους και φάλαινες. Η εθνική τους ομάδα όμως μας επισκέφθηκε στο πλαίσιο του EURO και εμείς ανταποδώσαμε την επίσκεψη - με οδυνηρά και τις δυο φορές αποτελέσματα για μας,

Ο Ολυμπιακός επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών του υποχρεώσεων στο μπάσκετ. Τα βρήκε σκούρα με την Efes Pilsen αλλά τελικά τα κατάφερε και νίκησε στην παράταση. H Εθνική Ελλάδος στο ποδόσφαιρο, δίνει τις επόμενες ημέρες ένα φιλικό με την Τουρκία στην Άγκυρα. Συμπτωματικά θα βρίσκεται εκεί και ο Τσίπρας, που θα παρακολουθήσει τον αγώνα προσκεκλημένος του Ερντογάν. Το παιχνίδι στο γήπεδο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, η Εθνική ανασυντάσσεται, μετά το στραπάτσο του αποκλεισμού της στο EURO, ενώ η Τουρκία πάει στα τελικά και εμφανίζεται ως μια ανερχόμενη δύναμη.

Περίπου όπως ανερχόμενος σουλτάνος ή τουλάχιστον ισχυρός Περιφερειάρχης στο ευρύτερο γεωπολιτικό τόξο Βαλκάνια – Ανατολία – Μέση Ανατολή – Βόρεια Αφρική, εμφανίζεται ο Ταγιπ Ερντογάν. Δεδομένων των συνθηκών, οικονομικών και γεωπολιτικών, ο Αλέξης Τσίπρας φαντάζει όπως θα έμοιαζε ο Πρόεδρος των Νησιών Φερόες αν θα επισκεπτόταν την Αθήνα. Βέβαια, υπάρχουν και οι εκπλήξεις όπως διδάσκει η ελληνική Ιστορία. Και από την άλλη, υπάρχει στη διπλωματία μια σχολή που θα μπορούσε να ονομαστεί «διαρκής παράταση». Είναι η ελληνική και ελληνοκυπριακή τακτική στο ζήτημα της de facto διχοτόμησης του νησιού. Δεν κάνουμε τίποτα, αφήνουμε το χρόνο να περνάει, επιτρέπουμε την de facto παγίωση της δεδομένης κατάστασης, λέμε όχι σε κάθε συμβιβασμό, σε κάθε σχέδιο Αναν. Είναι απορίας άξιον γιατί αυτή τη στιγμή ο έλληνας πρωθυπουργός πάει αυτή τη στιγμή να δει τον θριαμβεύσαντα πανίσχυρο Τούρκο Πρόεδρο. Θα πετύχει μια έκπληξη που θα συνιστά μια ενδεχόμενη δέσμευση της Τουρκίας να συγκρατήσει στο έδαφός της τους δύστυχους Σύρους πρόσφυγες; Κι αυτό άραγε θα λύσει το πρόβλημα; Θ αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν σε μια διαρκή παράταση; Άγνωστο. Το μόνο γνωστό είναι ότι σε αντίθεση με το μπάσκετ, όπου η κάθε παράταση είναι πεντάλεπτη και στο τέλος υπάρχει νικητής, στη διεθνή πολιτική, όπου η «παράταση» δεν έχει χρονικό όριο, πολλές φορές η εξέλιξη του αγώνα δεν είναι εις βάρος του πιο αδύνατου παίκτη…

Αναγνώστης Κέντρος

eep logo