Λάθος καθυστερήσεις

kathysteriseis diaititisΣτο μποξ όταν χάνεις, έχεις δυο επιλογές. Η πρώτη είναι να ανοιχτείς και να παίξεις πιο επιθετικά ρισκάροντας να χάσεις μεν με ακόμη μεγαλύτερη διαφορά στα σημεία, αλλά έχοντας την ελπίδα με ένα δυνατό χτύπημα, ένα κροσέ ή ένα άπερκατ να ρίξεις νοκ άουτ τον αντίπαλο και να κερδίσεις. Τη δεύτερη επιλογή την έχει ο προπονητής σου: να ρίξει λευκή πετσέτα στο ρινγκ και να σε απαλλάξει από τα βάσανά σου.

 

Στο μπάσκετ και στο βόλεϊ η εναλλακτική μιας τρελής επιθετικής τακτικής είναι οι κατάλληλες αλλαγές και τα τάιμ άουτ την ιδανική στιγμή, ελπίζοντας ότι με την αλλαγή του ρυθμού θα αποδιοργανωθεί ο αντίπαλος και θα γυρίσεις το ματς. Στο ποδόσφαιρο, όπου οι αλλαγές είναι πεπερασμένες και δεν υπάρχει η πολυτέλεια του τάιμ άουτ, όταν μια ομάδα χάνει, η μόνη επιλογή είναι να ανοιχτεί, ρισκάροντας να πάθει τελικά ότι έπαθε και η Μπαρτσελόνα τις προάλλες. Έφαγε και δεύτερο γκολ στο 90,(της κλέψαν και ένα πέναλτι) αλλά έτσι κι αλλιώς θα αποκλειόταν είτε έχανε με 1-0 είτε έχανε με 2-0.

Το μόνο που δεν κάνει μια ομάδα που χάνει και αποκλείεται είναι να κάνει καθυστερήσεις. Από την άποψη αυτή η τακτική της κυβέρνησης να κωλυσιεργεί και να μην εφαρμόζει μια συμφωνία που υπέγραψε και την οποία η οικονομία έχει απόλυτη ανάγκη, φαντάζει ακατανόητη. Γιατί καθυστερεί αφού χάνει; Λογικά δεν υπάρχει απάντηση σε πρώτη ανάγνωση.

Υπάρχει όμως και μια δεύτερη ανάγνωση. Όταν έχεις κερδίσει ένα ματς, ακολουθώντας μια συγκεκριμένη τακτική, ο πειρασμός να παίξεις την ίδια μπάλα είναι μεγάλος. Με καθυστερήσεις ένα δημοψήφισμα που έφτασε τα πράγματα στο μη παρέκει και μια συμφωνία προϊόν οδυνηρού συμβιβασμού πέρσι το καλοκαίρι, κέρδισε το ματς τον περασμένο Σεπτέμβριο για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση. Οι Εγγλέζοι λένε πως ποτέ δεν αλλάζεις μια ομάδα που κερδίζει. Κατ’ επέκταση, γιατί να αλλάξεις μια νικηφόρα τακτική; Βέβαια εκτός από τη Βρετανική ποδοσφαιρική παροιμία, υπάρχει και η ελληνική λαϊκή θυμόσοφη ρήση που μιλάει για τις πολλές φορές που πάει η στάμνα στο πηγάδι και τη μια που σπάει.

Όπως στο ποδόσφαιρο, αλλά και σε όλα τα σπορ, κανένα αποτέλεσμα δεν μπορεί να προεξοφληθεί, έτσι και στην πολιτική το σωστό ή το λάθος μιας τακτικής κρίνεται μόνο εκ του αποτελέσματος. Αλλά αν ένας προπονητής επιλέξει μια ολέθρια τακτική, το πολύ πολύ να στεναχωρήσει τους οπαδούς της ομάδας του και να θίξει τα συμφέροντα του επενδυτή-προέδρου της. Και στο τέλος τέλος να χάσει τη δουλειά του ο ίδιος. Αν στην πολιτική η τακτική είναι καταστροφική, τα αποτελέσματα θα είναι οδυνηρά για ένα ευρύτατο σύνολο. Και αυτή φυσικά είναι η τεράστια διαφορά κάθε παιχνιδιού, με μπάλα ή χωρίς, από την πραγματικότητα.

Αναγνώστης Κέντρος 

eep logo