Αντίο, Σωτήρη…

keri

Δεν ήσουν «κανονικός». Δεν ήσουν ακριβώς πολιτικός. Σωτήρη, ήσουν ένας άνθρωπος που πέταγες από πάνω σου τον όποιο μανδύα έπρεπε να φέρει ένας πολιτικός. Πέταγες με μεγάλη ευκολία το βαρύ πατρώο όνομα «Παπαπολίτης».

Ο Σωτήρης Παπαπολίτης δεν ήταν απλώς ο γιος του μεγάλου Σάββα. Του Πειραιώτη συναρχηγού της Ενώσεως Κέντρου. Ο Σωτήρης που έφυγε την Κυριακή ήταν ο ευγενής, αυτόφωτος, καλλιεργημένος πολιτικός και κυρίως πολίτης.
Ώρες που βλέπαμε την θάλασσα του Πειραιά να σκάει στα πόδια του, στο σπίτι του πάνω από τη Φρεαττύδα. Να απαγγέλλει ποιήματά του, αλλά και ποιήματα του Τ.Σ.Ελιοτ. Και να δείχνει πως με ένα απαλό Faber μολύβι μπορείς να «χαϊδεύεις» τις λέξεις, τα γράμματα, και την ελληνική γλώσσα των λίγων να την κάνεις πλούσια, για πολλούς.

Νεαρός δημοσιογράφος σε γνώρισα, ώριμος πολιτικός ήσουν, από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους διασταυρωθήκαμε. Σε σεβάστηκα και με αγάπησες.

Δεν μπορούσαμε να βοηθήσουμε ο ένας το άλλον, παρά μόνο με μια κάποιου τύπου μεταλαμπάδευση ιδεών. Ώρες πολλές, τελευταία, στα τηλέφωνα.

Κάτι ήταν κι αυτό. Καληνύχτα Σωτήρη Παπαπολίτη…

Νότης Ανανιάδης

 

eep logo