Ένας εξαιρετικά εκλεπτυσμένος άνθρωπος του Τύπου, ο Άκης Παράσογλου, έφυγε ξαφνικά από κοντά μας.
Γεννημένος στον Πειραιά, μεγαλωμένος στο Κερατσίνι, σπουδαγμένος στη Γερμανία, με ένα ψαγμένο σκίτσο με αναφορές σε μεσαιωνικούς μύθους, ο Άκης δεν ήταν μόνο ένας πρωτομάστορας της τέχνης του. Ήταν ένας δάσκαλος με ανοιχτή ψυχή, ανιδιοτελή αγάπη, πρόθυμος να βοηθήσει νεότερους συναδέλφους και πάντα με κέφι για τη ζωή. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί του. Είχαμε την τύχη να έχουμε και οι δυο διευθυντή στην Πειραϊκή Πολιτεία, αρχές του ’90, τον άλλον μεγάλο απόντα, τον Τριαντάφυλλο Δραβαλιάρη. Από τότε κρατούσε αυτή η κολώνια. Γλέντια, χαρές, μεθύσια, πίκρες, αλλά ο Άκης πάντα με το πηγαίο χαμόγελό του. Κάποια φορά στη «Μαργαρώ» με σκιτσογράφησε πάνω σε μια λαδόκολα και ενώ έτρωγα μια «ταπεινή» γαρίδα, την μετέτρεψε σε έναν εντυπωσιακό αστακό. Και στην απορία μου απάντησε πως έτσι πρέπει. «Έτσι η Τέχνη πρέπει να κάνει τα μικρά, μεγάλα», μου είπε. Θα ευχηθούμε στον Άκη «Καλό Παράδεισο» την Τετάρτη το πρωί στις 10 από το Νεκροταφείο του Σχιστού.Ν.Α.
