του Δημήτρη Καπράνου
Διάβαζα τη συνέντευξη της κόρης του Ηλία Βενέζη. "Πού κάνατε διακοπές;" την ρώτησε ο δημοσιογράφος. Η απάντησή της κατέδειξε την γλωσσική και πολιτισμική φορά που έχουμε υποστεί ως κοινωνία και ως χώρα. "Δεν κάναμε διακοπές. Παραθερίζαμε!" απάντησε και... τα είπε όλα!
Άλλο "παραθερισμός" και άλλο "διακοπές", ασφαλώς. Διακοπές έκανε το σχολείο, που έκλεινε για τρεις μήνες. Αλλά το να πας σε ένα νησί, σε μια εξοχή, δεν είναι "διακοπές" είναι "παραθερισμός", αγαπητοί. Βεβαίως, ο Έλληνας είχε τον "παραθερισμό" ως πολυτέλεια, δεν υπήρχε το life style (τρομάρα μας) που καθιέρωσε η πασοκική εκδοτική αρμάδα, με τη Μύκονο και τη Σαντορίνη "για τη νεολαία", με "διακοποδάνεια" και "κάρτες" , τα οποία πληρώνουμε τώρα μαζεμένα.
Θα σας πω ότι λίγο πριν το 1960, παραθερίζαμε με τη μητέρα μας στο...Γαλάτσι! Εκεί, η νονά μου, Ευθυμία Πατσουράκου, διέθετε ένα υπέροχο σπίτι, με γαλαρίες, με αυλή τεράστια, με σκάλες και μπαλκόνια, το οποίο είχαν επιτάξει οι Γερμανοί στην Κατοχή ως στρατηγείο! Στο Γαλάτσι, λοιπόν, στην Αγία Γλυκερία, κυλούσε ένα ποταμάκι και μια κρυσταλλοπηγή, όπου κάθε πρωί έφερναν και πότιζαν τα άλογα οι αμαξάδες, κάτω από θεόρατα πλατάνια και δίπλα υπήρχε ένα νυχτερινό κέντρο, η "Νεράιδα", όπου έπαιζε η ορχήστρα του Τάκη Μωράκη!
Άλλοι φίλοι παραθέριζαν σε σπίτια στην Κηφισιά, την Πεντέλη ή στο Παλαιό Φάληρο και την Γλυφάδα. Υπήρχε το δίλημμα "Βουνό ή θάλασσα". Τα περισσότερα μετακατοχικά παιδιά είχαν" αδενοπάθεια" άρα βουνό, ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία χρειάζονταν θαλάσσια μπάνια. Είχε, λοιπόν, η Αττική τόπους παραθερισμού.
Για πιο μακριά, ήταν δύσκολο. Μόνο όσοι είχαν "χωριό" έφευγαν μακριά, με τα λεωφορεία, που φόρτωναν τις αποσκευές στην οροφή και τις έδεναν με σχοινιά. "Παραθερίζω", λοιπόν και "Παραθερισμός" και όχι το απρόσωπο και αόριστο "Κάνω διακοπές". Και τί είσαι; Μηχανή που της τελειώνει η βενζίνη; Οι μηχανές "κάνουν διακοπές" και τα σχολεία. Οι άνθρωποι "Παραθερίζουν", για να είμαστε ακριβείς.
Αλλά περιμένεις ακρίβεια και σεβασμό στη γλώσσα όταν ακόμη και στην εκπομπή της ΕΡΤ, που ασχολείται με τη γλώσσα και τις λέξεις ακούγεται το "ξεκινάμε" αντί του "αρχίζουμε"; Δεν είναι πτωχή η ελληνική γλώσσα όπως η αγγλική, που το ρήμα "Start" έχει πολλές σημασίες. Αν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να υπερηφανευόμαστε είναι η γλώσσα μας, η οποία κρατήθηκε ζωντανή χιλιάδες χρόνια και δεν παραδόθηκε σε Φράγκους και Οθωμανούς. Έχουμε τα δικαιώματα της γλώσσας του Ομήρου, των τραγικών και των κωμικών, τη γλώσσα του Ευαγγελίου. Ποιός άλλος την έχει;
