«Μετακίνηση 7» με τον Δημήτρη Καρατζά
Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου, οι συνεργαζόμενοι δημιουργοί με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μέσα σε μια ιδιάζουσα κατάσταση αναμονής και προετοιμασίας, βγαίνουν στην πόλη, συνομιλούν μαζί της και μοιράζονται μαζί μας την αγωνία του δημιουργικού μυαλού, που ευτυχώς δεν αναπαύεται ποτέ.
Πώς αντιπαρέρχεται κανείς τα εμπόδια;
Πώς συνεχίζει να δημιουργεί σε αυτήν την ιδιάζουσα συνθήκη που αποκλείει τα σύνολα, την ομαδική δουλειά και βασικά τη συνάθροιση για λόγους Τέχνης;
Ο εικαστικός και video designer Παντελής Μάκκας ακολουθεί και παρακολουθεί τους επτά δημιουργούς των φετινών παραστάσεων του ΔΘΠ:
Σίμος Κακάλας ("Η στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι")
Λευτέρης Γιοβανίδης ("Λουκής Λάρας")
Τάκης Τζαμαργιάς ("Το μινόρε της αυγής")
Δημήτρης Καραντζάς - Φοίβος Δεληβοριάς ("1821 - Μια επιθεώρηση")
Ζωή Χατζηαντωνίου ("Amalia Melancholia, η βασίλισσα των φοινίκων")
Άντζελα Μπρούσκου ("Η γυναίκα της Ζάκυθος")
Πώς προετοιμάζονται, πώς δουλεύουν, πώς εμπνέονται οι καλλιτέχνες, ενώ τα θέατρα παραμένουν κλειστά;
Έξι βιντεοσκοπημένες αιωρήσεις ανάμεσα στην Ιστορία και το αλλόκοτο παρόν, ανάμεσα στο προσωρινό πάγωμα του χρόνου και την αδιάκοπη ροή της σκέψης, της τέχνης, του θεάτρου.
Οι 7 καλλιτέχνες προτείνουν μια εναλλακτική διαδρομή που αποτελείται από πολλές τυχαίες, ή και όχι, διαδρομές με τελικό προορισμό τη θεατρική σκηνή. Μια άσκοπη μετακίνηση, με σκοπό τη συνέχεια της δημιουργίας, η δική μας Μετακίνηση 7!
Οι συντελεστές παρουσιάζουν τη δουλειά τους, «Ο Δημήτρης Καραντζάς και ο Φοίβος Δεληβοριάς ετοιμάζουν επιθεώρηση. Για τα 200 χρόνια από το 1821. Και φιλοδοξούν να ξανατραγουδήσουν το “χαίρε, ω χαίρε”, χωρίς να εμποδίζονται από τα “περασμένα μεγαλεία” και το “διηγώντας τα να κλαις”. Σκέφτηκαν λοιπόν να ξεκινήσουν επιθεωρώντας την άδεια Αθήνα του τέλους του 2020. Τον στολισμό του δέντρου, τον Μεγάλο Περίπατο, το συντριβάνι στην Ομόνοια. Ο Δεληβοριάς φορώντας την καθημερινή παραδοσιακή στολή του, ο Καραντζάς τη στολή του επιθεωρητή. Συζήτησαν για την παράδοση της επιθεώρησης, σιγοτραγούδησαν ρεφρέν που έχουν –ή δεν έχουν- να κάνουν με την Ιστορία μας, θυμήθηκαν οριακά ελληνικά κείμενα, ετοιμάζοντας ένα προσωπικό –όσο και λαϊκό-, μουσικό –όσο και κωμικό- πολυπρόσωπο θέαμα στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, όταν έρθει η ώρα το τελευταίο να ξαναϋποδεχτεί κόσμο. Στην μετακίνησή τους, ο Παντελής Μάκκας και ο φακός του ήταν εκεί» αναφέρουν ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Καραντζάς.
Δείτε το βίντεο
