του Νάσου Πουλακίδα
Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς δεν ακούς τίποτα άλλο παρά για το μνημόνιο, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα λάθη των πολιτικών, την προσφορά των δημοσίων υπαλλήλων, το γιατί φτάσαμε μέχρι τον πάτο του βαρελιού…
Όλοι οι άλλοι φταίνε εκτός από εμάς, χωρίς βέβαια να ρίχνουμε και μία ματιά στον καθρέφτη. Ας είναι.
Όμως υπάρχουν στιγμές που σε κάνουν να δεις την πραγματικότητα με άλλο μάτι και να πεις πως σε αυτόν τον τόπο υπάρχει ακόμη ελπίδα. Το περιστατικό είναι αληθινό και συνέβη σε κεντρικό δρόμο της Νέας Σμύρνης. Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια άλλαξα λάστιχα στο αυτοκίνητο μου και σκέφτηκα πως ήρθε η ώρα με το φθινόπωρο του 2015 καλό θα ήταν να βάλω καινούρια λάστιχα. Χιλιόμετρα πολλά δε κάνω και οι επισκέψεις στην επαρχία κάθε χρόνο είναι μία ή δύο φορές.
Πηγαίνω στο βουλκανιζατέρ των Δημήτρη και Ηλία και ζητώ να πληροφορηθώ τη τιμή για 4 νέα λάστιχα. Το αφεντικό ο Δημήτρης μου λέει πως είναι προτιμότερο να δει το αυτοκίνητο και να πει τη τιμή καθώς και σε ποια κατάσταση είναι τα παλαιά λάστιχα.
Πραγματικά πηγαίνω το αυτοκίνητο μου στο βουλκανιζατέρ και παθαίνω σοκ από την ειλικρίνεια του μαστρο-Δημήτρη. «Τα λάστιχα είναι καλά» μου λέει και συνεχίζει: «Έχουν ακόμα ένα χρόνο ζωής! Απλώς θα βάλουμε τα μπρος – πίσω με κόστος 15 ευρώ και όλα εντάξει!..»
«Καλά φίλε μου, πρώτη φορά ακούω επαγγελματία να έχει τέτοια ειλικρινή συμπεριφορά απέναντι σε πελάτη» λέω στον Δημήτρη που με αποστομώνει με το επιχείρημα του: « Αν βάλω τα λάστιχα σίγουρα θα κερδίσω περισσότερα, όμως, δεν έχω ήσυχη τη συνείδηση μου. Αν σου πω την αλήθεια είμαι διπλά κερδισμένος. Και πελάτη θα σε κάνω και επιπλέον θα με συστήσεις και σε άλλους γνωστούς και φίλους και η πελατεία μου θα αυξηθεί!»
Μάλιστα, λόγια καθαρά και ξάστερα από έναν επαγγελματία που δε βλέπει πως θα σου αδειάσει το πορτοφόλι. Γι αυτό πιστεύω ότι κάτι τέτοια περιστατικά σε κάνουν να βλέπεις από άλλη σκοπιά το μέλλον αυτής της χώρας και να λες ότι υπάρχει ελπίδα πως θα βγούμε από το τούνελ…
