Στα 81 του ο Νίκος Γιούτσος, πάει να ντριμπλάρει και να σκοράρει στα αιώνια γήπεδα δίπλα σε τόσους και τόσους μεγάλους της τεράστιας ομάδας του Γουλανδρή και λίγο πιο πριν «του Μπούκοβι την ομαδάρα». Κι αναπληρωματικοί θα υπάρχουν κοντά του πολλοί από άλλες ομάδες και φυσικά την Εθνική.
Ταλαντούχος, όμορφος, βαρύς και φιλικός. Έμενε στην Κυψέλη κι ήταν κάθε μέρα στα στέκια του Πειραιά με τους καλούς του φίλους. Έγραψε μια χρυσή ποδοσφαιρική ιστορία με τον Ολυμπιακό (και λίγο τον Εθνικό), αλλά και την Εθνική. Έφυγε. Τουλάχιστον, δίπλα στο «Καραϊσκάκη», στο Μετροπόλιταν.
Οι ιστορίες που ακούσαμε από τον ίδιο, για τα παιδικά χρόνια σε ένα χωριό της Κοζάνης, την εξορία (6-7 χρονών μόλις) στην Ουγγαρία, την επιστροφή στην Ελλάδα, τα χρόνια της δόξας με τον Θρύλο, ατέλειωτες…
Αργότερα θα τις ανακαλέσουμε. Τώρα σιωπή. Μονάχα η ιαχή που συγκλονίζει τον αέρα : «Έμπαινε, Γιούτσο»!!!
