«Κολύμπα ή Αλλιώς Βυθίσου»

Εν μέσω εκλογικής και εξεταστικής περιόδου μια ταινία «όαση», η κωμωδία «Κολύμπα ή Αλλιώς Βυθίσου» του Ζιλ Λελούς θα χαρίσει χαμόγελα στα καλoκαιρινά βράδια μας.
Στα Βοτσαλάκια, το πιο όμορφο και δροσερό θερινό σινεμά, δίπλα στο κύμα της θάλασσας, στην Καστέλλα.

«Κολύμπα ή Αλλιώς Βυθίσου»

Πρόκειται για μια κωμωδία, γαλλικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Ζιλ Λελούς, με τους Γκιγιόμ Κανέ, Ματιέ Αμαλρίκ, Ζαν-Χιου Ανγκλάντ, Φιλίπ Κατρίν, Μπενουά Πελβούρντ, Βιρζινί Εφιρά, Μαρίνα Φόις κα.

Γαλλική παραλλαγή της πετυχημένης κωμωδίας «Άνδρες Έτοιμοι για Όλα», που θα χαρίσει κι αυτή με τη σειρά της πολλά γέλια, αλλά και αρκετές σκέψεις για τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες, ένα φιλμ που υποστηρίζεται επαρκώς από την παρουσία μίας πρώτης σειράς πρωταγωνιστών του γαλλικού σινεμά.

Λίγα λόγια για την ταινία

Στη βρετανική ταινία, μια παρέα άνεργων ανδρών παίρνει την τολμηρή απόφαση να κάνει ένα στριπτίζ σόου για να ξεφύγει από το οικονομικό αδιέξοδο που έχει περιέλθει, ενώ στο γαλλικό φιλμ μια ετερόκλητη παρέα ανδρών θέλει να ξεφύγει από τα ψυχολογικά, οικογενειακά, αλλά και οικονομικά προβλήματα μέσα από τη συμμετοχή της σε μια ερασιτεχνική ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης..

Μπορεί η ταινία του Λελούς (καμία σχέση με τον διάσημο σκηνοθέτη Κλοντ Λελούς) να μην είναι κάτι το ιδιαίτερα ξεχωριστό, αλλά επιτέλους είναι μία ευχάριστη, αισιόδοξη - ίσως περισσότερο απ' όσο πρέπει - αυθεντική κωμωδία, με τις απαραίτητες μικρές δραματικές στιγμές της, που έρχονται και μετατρέπουν τα χάχανα σε ένα λυτρωτικό χαμόγελο. Παράλληλα, η ταινία αποφεύγει τον διδακτισμό ή τους εύκολους μελοδραματισμούς, ενώ τις περισσότερες φορές προχωρά ως το μεδούλι της ψυχοσύνθεσης των ηρώων. Μιας παρέας που τα μέλη της, ξεχωριστά, βιώνουν την κατάθλιψη, την ερωτική απόρριψη, την οικονομική χρεωκοπία, τα οικογενειακά προβλήματα, την κρίση της μέσης ηλικίας, την επαγγελματική αποτυχία, αλλά και με τη νεαρά προπονήτριά τους να έχει πρόβλημα αλκοολισμού, ενώ έχουν να αντιμετωπίσουν και τη σκληρότητα του περίγυρου, την κοινωνική αποξένωση, τη λοιδορία γιατί ασχολούνται με ένα κοριτσίστικο άθλημα.

Η ταινία, διαθέτει και πολύ αστείες ατάκες (πατέρας σε γιο: «Τι κάνεις;». Απάντηση: «Σε μισώ») και γκαγκς (ένας ευτραφής της ομάδας ξεκινά τις προπονήσεις με σωσίβιο!) και την τραβηχτική ροή που πρέπει να έχει μια κωμωδία. Εκεί που χάνει είναι όταν μπαίνει στην επεξήγηση των προσωπικών ιστοριών του κάθε ήρωα, καθώς πολλές φορές γίνεται σαν ένα ξεχωριστό σκετσάκι, που δεν ενσωματώνεται αρμονικά με τον κορμό της ιστορίας.

Σίγουρα μια ταινία που βρίσκεται μέσα στο κλίμα του γαλλικού σινεμά, αποφεύγει τους βερμπαλισμούς, δεν θέλει να σώσει τον κόσμο, αλλά να ξεθάψει τις μικρές όμορφες στιγμές της ζωής, που μπορεί να μαλακώσουν και να γλυκάνουν τη σκληρή πραγματικότητα.

Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ